بچه ها شما جای من بودین خدایی چیکار میکردین

منم زندگیم بهم خورد هیچی از ازدواجم دستمو نگرفت حتی راه ندادن منو خونه شون بمونم شبا با بچه هام تو یه وجب مغازه کرایه کردم ک هم کار کنم هم بحابم همونجا میموندم 

رفتم بهزیستی ثبت نام کردم برا خودمو بچه ها ماهی ۲ تومن میدن کمک خرجی مغازم ورشکست شد جمع کردم خانوادم برای این که سربارشون نباشم گفتن ازدواج کن همسر الانمم چون مجرد بود و ازدواج قبلی نداشت ب خانوادم گفت یک مدت ۱ سالی صیغه باشیم بعد کارای عقد رسمی رو یکنیم ولی صیغه ۹۹ ساله کردیم و حضانت فرزند و برای من داد و مهریه ام ۱۴ تا

حالا مادرم گیر داده برو عقد رسمی کن ک اگر بکنم کمک خرجی بچه ها از بهزیستی قطع میشه 

منم نمیخام عقد رسمی کنم چون علنا بهم گفتن ب تو هیچی از این زندگی نمیرسه همه رو نوشتن به دوتا داداشام برسه از آخر 

تا حد اقل اگر زندگیم خوب پیش نرفت بتونم از حقوق مستمری پدرم بعدا استفاده کنم چون همسرمم نمیزاره شاغل بشم و دوتا بچه ام دختر هستن و نمیخام بعدا با سختی ازدواج کنن و درس بخونن و همش منت پدر ناتنی بکشن برای خرج مخارجشون .

پدر اصلی شونم عین خیالش نیست اینده این دوتا بجه ب خانوادمم میگم حد اقل مزد اون ۵ سالی ک کار کردم ازم گرفتین رو بدین برای زندگیم لازم دارم میگن تو پولی ندادی بهمون و انکار میکنن شما بودین حاضر بودین عقد رسمی نکنین ک از اون طرف ب حقتون از خانواده برسین یا بیخیال میشدین و عقد رسمی میکردین

بنام مادرم کرده داداشام هم ازدواج کنن هر کدوم سهم اونا رو بنامشون میکنه 

برادرامم منصف نیستن برای همین میخام ازدواجم همینجوری صیغه باقی بمونه ک بعدا از حقوق پدرم بتونم استفاده کنم ولی دور بری هام مسخرم میکنن ک ازدواجت صیغه ای هست و از این حرفا