بچه ها من سال 1401 با یه پسری که پرستاره و همکارم بود آشنا شدم.من مامام. قصدو هم ازدواج گذاشتیم.من باراولم بود آشنامیشدم اما روحم خبرنداشت که اون پسر اکس های زیادی داشت.علاوه بر اون معتاد به داروی مخدر بود.ولی من تازه کار بودم فک میکردم خوب میشه.عاشقش شده بودم.حمایت عاطفی و حتی مالی کردم. من پدرم ولمون کرده و حقوقم صرف خرجامم میشد اما کافی بود پسره بگه پول واسه درمانم میخوام یا دستم تنگه.من جونمم براش میدادم.حتی به خواهرش پیام میدادم مواظبش باش.میگفت تعریفتو خیلی میکنه خوب شده میایم جلو. تنها خوبی که این پسر داشت مهارت تو کار پرستاری بود چون شش سال سابقه داشت.ولی هرچی جلو میرفتیم میفهمیدم خیانت میکنه پولامو پس نمیده دروغ زیاد میگه اکساش زیاد بودن و من چشمم کور شده بود عاشق بودم اونم از یه خانواده سختگیر که داداشم هکم کرده بود و حتی آشنایی برام حسرت شده بود خلاصه بگم.یکی از اکساش یه دختری بود که همه میگفتن سبکه.یعنی دختره با چندنفر دوست بود. ولی بلد بود یه پیج زده بود تحت عنوان پرستار ولی سبک بازی درمیورد و همش از دوست پسر میگفت،این دختر دوست دوستمه میگفت من میدونم استوریامو نگاه میکنه ولی گور باباش نمیخوام برگرده. اما من هرچی داشتمو نداشتمو به پسر میگفتم و واقعا جز اون چشام چیزیو نمیدید.بوش گند بود هی دارو میزد عصبی بود هی هربار میخواست ترک کنه نمیتونست میگف خونوادم اذیتم میکنن من پشتش بودم هرشب تماس از من بود قربون صدقش میرفتم.یه ذره محبت نکرد یه روز از این دارو تصادف بدی کرد رفت کما من نمیدونستم کجاست خبر نداشتم و یه پسر همکار دیگه پیشنهاد ازدواج بم داد اون هیچی نداشت.من در جا گفتم نه. اما یه لحظه فک کردم پسری که ولم کرده و بم محبت نکرده چی دستم میاد ازش الان ادامشو میگم
لایکم کن
لایکم کن
چقدر سختی کشیدی
روزای سختیو گذروندم . حمایت پدر نداشتم ولم کرده بود. داداشای متاهلمم بمیرم هم حالمو نمیپرسن منتظرن خطایی بکنم تا بیان. خواهرمم که اصلا درکم نمیکرد. داداش مجردم فهمید با پسره چت و تماس دارم منو زد موهامو کشید. دیگه دلم شکسته بود. پسره وقتی بغلم میکرد واقعا حس میکردم آغوشش امن بود.اما یادم نمیاد یه روز این پسر نذاره چشمای من خیس بشن. پدر چشمامو درمیورد از گریه. یه روز که از کما برگشت بم پیام داد گفت من از کما اومدم قبلش من با خواهرش حرف زده بودم گفتم داداشت پول ازم گرفت ولی پس نداد گفت به من چه مگه من گفتم اعتماد کنی بهش؟ این همون بود که قرار بود بیاد جلو
خووووب
خب
دیگه درمونده بودم. قرارداد کاریمم تموم شد این پسره خواستگار جدید هیچی نداشت ولی بازم ادعا میکرد دوسم داره. وقتی اکسم از کما برگشت گفتم یکی ازم خواستگاری کرد اما گفتم نه. گفت اره تو هنوز یه ماه نرفتی تو دنبال پسرایی تو اینی تو اونی. گفتم بسه. من جوونم خواستگار دارم. پات نشستم برام هیچکاری نکردی شبی که داداشم منوزد التماست کردم مادرت یه زنگ بزنه الکی به خانوادم که مثلا شما قصدتون ازدواج بود و بخاطر یسری مشکلات نیومدین و بعدا من خرابش میکردم.گفت نه تو پاتو کشیدی بیرون از خط منم پرتت میکنم بیرون از زندگیم و دیگه دوست دختر دارم و اینحرفا
لایک
عجب ،این لیاقت تورو نداره منتظرش نباش
پسره که خواستگارم بود نه ماشین داشت نه خونه نه تحصیلات داشت و نه به خوشکلی من بود اون یه کارمند معمولی بود که میخاست با خونوادش زندگی کنیم و بقول خودش خواهرم که بزرگ شد مثل تو بشه. میگفت تو ردم کردی اما من ناامیدنمیشم.من حالم بد بود به پسره گفتم من عاشق یکی بودم و بهم بم بد کرد گفت مشکل از اونه. تو خوبی تو طلایی تو همچی تمومی.بذار من بیام. کم کم هرچی اخلاقشو میشناختم دیدم دست کمی از قبلیه نداره و این فقط زندگیو تو بچه میبینه احساس منو نمیبینه یا بهم توجه نمیکنه.
هیچکدوم بدرد زندگی نمیخورن که
اکسم منو آتیش زد. حتی وقتی میدونستیم سهم هم نیستیم باهاش حرف میزدم چندروز پیش گفت من دوست دختر دارم
بعد از کما اومد دوباره شاغل بیمارستان شد حالش بهتره دارو نمیزنه. اما من آدمی شدم که اگه قراره چیزی شه من یه ساعت قبلش تنگی نفس و تپش قلب میگیرم. امروز این حالتو داشتم. که یهو پسره وارد شد. سرمو پایین انداختم اما اون خیلی نگام میکرد. حتی وقتی پشت بچه ها قایم میشدم الان تو تختخوابم و بغض در حد مرگ دارم
