یه چیزی بهت بگم من خوندم تاپیک قبلیتو و باید بگم اگه درس نخونده بودی و الان قبول نشده بودی رشته ای رو که دوست داری چند سال بعد قطعا پشیمون میشدی یکی دو سال که بگذره ذهن آدم خیلی تغییر میکنه دغدغه مالی میاد تو ذهنش و نمیدونه چه تصمیمی درسته تازه اونوقت با خودش فک میکنه کاش بیشتر درس خونده بود و تلاش کرده بود کاش یه سال دیگه پای خواسته هاش مونده بود و شرایط سخت میشه برا رفتن پی خواسته ها چون باید به بقیه ابعاد زندگی هم فک کنی باید سرکار بری و وقت آنچنانی برا رسیدن به خواسته هایی که شاید صد تلاشت رو نذاشتی رو نداری
راه سختیه نمیگم مسیر پیش روت آسونه اصلا آسون نیست ولی می ارزه به اینکه مثلا ۳۰ ، ۴۰ سال دیگه به پشت سرت نگاه کنی و ببینی پای اهدافت وایسادی و چقدر قوی بودی شاید این یه فرصته برا اینکه کمی مستقل تر بشی نسبت به قبل
گفته بودی دوستات هم ناراحتن ولی خب تو شروع کن فضا رو عوض کن و سعی کن یه کاری کنی به همتون خوش بگذره و اینکه ببین زندگی هیچوقت آسون نیست ما باید خودمون رو باهاش وفق بدیم
امیدوارم تو مسیرت بدرخشی