عصر کار واجب داشتم رفتم بیرون زنگ زدم به شوهرم
ک برام پول بگیره بزنه به کارتم گف باشه خبر میدم
سه دور بازار رو چرخیدم تا ببینم اقا چیکار میکنه
هیچی اخرش دیدم خبری نیس برگشتم خونه
دیدم پسرم خوابش برده مشقاشم ننوشته
تا حالا بدون تکلیف نفرستادمش مدرسه تازه امروز
رفتن سر اصل مطلب خانمشم گفته تو گروه اسم میارم
کسی تکلیف ننوشته باشه یه استرسی گرفتم
همش تقصیر شوهرمه معطلم کرد
و گرنه کارم یه ربعه تموم شده بود زود برگشته بودم
خونه
ساعت ۸ خو هنوز زوده برا خواب بیدارش کن بنویسه شام بخوره بعد بخوابه
صبح زود بیدارش کن بنویسه
ای جانم
فردا صبحانه خوشمزه براش درست کنید و صبح زودتر بیدارش کنید تا تکالیفش انجام بده
بذار بخوابه ۵ صبح بیدارش کن بنویسه
فردا نفرستش
موقعی که خودمون دانش آموز بودیم خودمون استرس ننوشتن مشق هامون رو داشتیم حالا هم که بچه مون دانش آموزه بازهم ما استرس مشق هاش رو باید بکشیم
عجب دنیایی است!!
به نظر من بزار خودش استرس مشق هاش رو بکشه
هرچند گفتن این مطلب آسونه انجام دادنش سخت
وا چرا به بچه و خودت استرس میدی حالا یبار مشق ننویسه آسمون به زمین میاد اصلا اسم هم تو گروه بده مگه اعدام میکنن یبار وچیزی نیست به معلمش بگو نتونسته فردا مینویسه
