کلا همه چیو ۰ یا ۱۰۰ میبینم
آدمایی که باهاشون ارتباط دارم میخوام بی نقص باشن
نه از لحاظ ظاهری
اخلاقی
مثلا کافیه یه حرکت کوچیک بزنن کلا بیخیالشون میشم
سر همینم با ۹۹ درصد آدما مشکل دارم
چون هیچ آدمی بی نقص نیست
منظورم فقط دوست و رفیق نیست
مثلا فکر کنین با یه آدم جدید رو برو شدم
رو تک تک رفتارش دقت میکنم بعد که حس کردم خوشم نمیاد کلا دیگه ازش بدم میاد خنثی نداریم 😂
منم همینطور ویک دوست هم ندارم،از خانوادمم سیرشدم
من تقریبن مثل توعم نمیتونم اشتباهات رو بپذیرم توقع دارم طرف برام توضیح بده نه اینکه خودمو بزنم به ندیدن و نشنیدن ولی برعکس تو چند باری فرصت میدم بعد دیگه بیخیالشون میشم منم با ۸۰ درصد آدما مشکل دارم نظرم اینه اینا که به درد نمیخورن و تازه اذیتم میکنن چرا باید تو زندگیمون باشن
منم یه اخلاقی دارم نمیدونم چرا کلا دوست رفیق داشتند دوست ندارم نمیدونم چرا اینجوریم
نمیتونم اعتماد کنم به هیچکس و مثلا از زندگیم چیزی بخام بگم
دوست میشم ولی خیلی معمولی راجب چیزای معمولی حرف میزنم الان هیچ دوست صمیمی ندارم درواقع هیچ دوستی ندارم
و کلا با فامیل راحترم نمیدونم چرا
منم ی حرکت بد ببینم طرفو حذف میکنم از شانسمم همه بدردنخور به پستم میخورن و ترجیحم تنهاییه تا یکی رو مخم بره با زن دوست شوهرم رفتیم مسافرت هنوزم عذاب میکشم از رفتارای زشتش واقعا رو مخ بود سفرمون خراب کرد اعجوبه ای بود
اهان نه اینطوراصلانیستم ،اتفاقامن طبق این سخن که میگه هرطورخودت دوس داری برابقیم همون طور باش سعی میکنم باشم،ولی کسی درحقم بدی کنه بعدچندبار دیگه تحملم تموم میشه وکنارش میگذارم،اینطوری تنها شدم ولی چاره چیه
