سلام عزیزم انشاالله ک ب سلامتی فارغ شده باشید.
خواستم ب عنوان کسی ک ب تازگی بارداری ناخواسته داشتم و سقط کردم ب شما مطلبی بگم.من واقعا شرایطشو نداشتم چون هم سنم بالای ۴۰ هست هم رحمم داغون هست هم سابقه معلولیت زیاد در خانواده داریم.هم دخترم تحت هیچ شرایطی خواهر برادر نمیخواد و تفاوت سنی زیادی داشتن.
شما از کجا میدونی سقط میکردی بازم حال دلت خوب بود؟مطمعنی میتونستی با عذاب وجدانش کنار بیایی؟با تمام عقل و منطقی ک حکم میکنه بر فرض ک باید سقط کرد برای خود بچه هم بهتره اما بازم ادم مشکلات روحی پیدا میکنه و با خودش درگیره ک اگر بود الان این سنی بود الان این شکلی بود.
در هر دو صورت ب مشکل ادم برمیخوره.
حالا ک شما این مسیرو انتخاب کردید دیگه باید فکرهای بیهوده رو بریزید دور .چون الان فرزندان شما،زندگیتون ب ی مادر و همسر شاد و زیبا و قوی و پر انرژی لازم داره.شمایی ک انقدر نگران اینده فرزندانتون هستید پس بهتره از همین الان شروع کنید و پنجره جدیدی رو برای زندگیتون باز کنید و با انرژی ب سمت جلو برید.چون نگرانی شما نه تنها کمکی ب اینده نمیکنه تازه شرایط رو سخت تر میکنه.پس بهترین کار این هست حالا ک این ازمایش الهی رو بپذیرفتید ب سرانجام برسونید تا پیش خدای خودتون و فرزندانتون شرمنده نباشید.حالا ک نگه داشتید وظیفه اتون رو تمام و کمال انجام بدید و از زندگی در کنارشون لذت ببرید.
در پناه حق.