اینکه بچه هات رو تو یک مملکتی به دنیا بیاری که وقتی بیست سالش شد و خواست کار کنه ، حقوقش باشه پونزده و قیمت خونه باشه چهار میلیارد .
بعد هر وقت مریض شدی همه ی کارات با بچه هات باشه ، همیشه هر کاری داشتی برات بکنن ، خونت رو برات تمیز کنن ، به مهمونات برسن و دکترت ببرن .
بعد بگی میخوام خونمو بدم به خیریه و به بچه هام هیچی نرسه .
این افکار درسته ؟ من میگم اگه میخوایم بزاییم تا اخرش رو باید مد نظر داشته باشیم تا اون بچه بدبخت نشه و به فکر بچه مون باشیم .
حالا اینکه یه بچه ای اون قدر روانی باشه که بیشعور باشه بگیره مامان باباشو کتک بزنه و یا فحش بده . پدر مادر حق دارن از خونه بندازنش بیرون یا از ارث محرومش کنن .
ولی وقتی بچه ای معمولیه . واقعا اینقدر ظالمانه که ما تو رو تو این کشور به دنیا اوردیم و دلمونم میخواد که تو بدبختی بکشی حق اون بچه ست ؟
