چند روز پیش دعوام بود باهاش الان ظاهرا آشتی هستیم ولی دلم باهاش صاف نیست قد یه دنیا از اول ازدواجم حرف تو دلمه که هیچوقت نذاشته بگمشون ولی خودش همیشه حرف خودشو میزنه بدون اینکه اجازه صحبت به من بده من حرف میزنم یا عصبی میشه یا سریع زنگ میزنه به مامانش که من خیلی خوبم اینکارو کردم اونکارو کردم زنم خیلی بده یه مدتم هست میل جنسیم خیلی کم شده اصلا دوست ندارم بهم دست بزنه به روش نمیارم ولی مثل قبلا که گاهی خودم پیشقدم میشدم دیگه پیشقدم نمیشم یعنی خدایی هرکاری میکنم نمیتونم ذهنمو دلمو باهاش صاف کنم حتی نمیتونم وانمود کنم چند روز پیش میگفت با یکی در ارتباطی که داره بهت راه میده گوشیمو گشت هیچی پیدا نکرد ضبط تماسامم گوش داد هیچی پیدا نکرد چون جز اینجا به هیشکی هیچی نگفتم راجع به خودشو کاراش حالا میگه برو خونه مامانم اینا وقتی من خونه نیستم نمیدونم مامانش اینا پرش کردن یا حرف خودشه ولی خیلی دلم گرفته من همینطوریشم ناراحتم میخاد از الان ببعدم خونه مادرشوهرم اینا حبسم کنه
عزیزم مشکل از خودته که حرف نمیزنی شرایط داری برای خودت بدتر میکنی متاسفانه
احتمالا ازاین تغییر رفتارت و سردیت نگران شده
بگو من توخونه خودم میمونم ناراحتی ب خودت مربوطه مشکل خودته
بنظر میاد کلا شوهرت شکاکه اصلا از بیخ
بلاخره اینطوری نمیشه
یا برید مشاوره
از خانواده ات به عنوان اهرم کمک بگیر
ک مجبور شه بیاد مشاوره
یا یه فکری برای زندگیت بکن
چرا زندگیتو تلف کنی
تو این ۴ سال ازدواجمون هربار خواستم حرفی بزنم یه جمله که گفتم هزار جمله جواب داد و فرصت صحبت بیشتر به من نداد بخوامم یه جمله دیگه بگم یا عصبی میشه چیز میز پرت میکنه یا اینکه دوباره میکنتش یه دعوا و میره همه چیو میذاره کف دست مامانش اونام منتظر چیزی هستن که تیکه بندازن
خب خودت پای حرفات واینسادی باید محکم میبودی به مادرش بگه مگه از مادرش میترسی
خودت واقعا خراب کردی با رفتارات و سوتی هات اینحوری زندگی نمیشه که باید کوبنده باشه حرفات که حساب کار دستش بیاد نه اینکه فکر کنه ترسویی هر بلایی بخواد سرت بیاره این تازه شروع ماجراست روی رفتار خود خیلی کار کن
