اول از همه بگم من اصلااا مذهبی نیستم . نه نماز میخونم نه حجاب رعایت میکنم و ...
اما چرا انقدر درحق خدا ظلم میکنیم ؟! چرا انقدر ناشکریم انقدر کفر میگیم ؟ چرا فکر میکنیم فقط ما تو زندگیمون مشکل داریم و خدا دوستمون نداره ؟
اینو منی میگم که زندگیم پر از مشکله . از 2 سالگی پدرمو از دست دادم . مشکلات مالی بخاطر نبود پدرم . بیماری مادرم . مشکل روحی مادرم . برادر عصبیم . نامزد که ترکم کرد و ...
اما چرا انقدر ناشکریم ؟ چرا فکر نمیکنیم پشت همه ی این مشکلا یه حکمتی نیست
اگه به چیز های ریز زندگیمون توجه کنیم و بابتش خداروشکر کنیم اوضاعمون 100 برابر بهتر میشه
خداروشکر که انگشت داریم و میتونیم تایپ کنیم . خداروشکر که نفس میکشیم . خداروشکر که میتونیم لبخند بزنیم . خداروشکر که میتونیم رو پای خودمون وایسیم از دست و پاهامون استفاده کنیم . خداروشکر که میتونیم عشق بورزیم و خداروشکر که میتونیم غذا بخوریم
همین چیزای کوچیک همش نعمت خدان اما ما توجهی بهشون نمیکنیم :)
