۱۲ ساله زندگیم داغونه، همسرم قبلنا علنی میگفت دوستم نداره بعدها یکم مراعات کرد گفت دیگه این زندگی رو قبول کردم، الانم بعضی وقت ها با کاراش نشون میده بعضی وقت ها توی بحث و ناراحتی میگه ولی بعدش انکار میکنه میگه من نگفتم تواز خودت حرف درمیاری
با اینهمه تحقیری که شدم نمیدونم چرا طلاق نمیگیرم، اخه یه ادم چقدر توان تحقیر شدن داره که من هنوزم نرفتم و موندم که بیشتر خورد بشم
بچه داری؟
چون از بعدش میترسی
ولی قدیم نیست . الان زمونه فرق کرده
اعصاب و روان مهمتر از شوهره
شاید هنوز همو دوست دارید😊
نگاه من در حال طلاقم منم ی جوری بازی روانی میداد
واقعا خوشحالم ک نیست ولی خی تا طلاق بگیری و حرف مردم اعصاب فولادی میخاد
به شدت اشتباه می کنی، مردی که دوستت نداره و اونو ابراز هم میکنه اصلا ارزش موندن نداره، بمونی ۱۰ سال یا ۲۰ سال بعد وقتی که جوونیت رفته و بچه هاتم بزرگ شدن یا ازدواج کردن اونموقع باز به همین نتیجه میرسی ولی دیگه شرایطت سخت شده. اگر فک میکنی دوستت نداره واقعا، زودتر کنده شو ازش
عزیزم نذار این احساس توی وجودت بمونه مگه ما چند سال زنده ایم،برو با یه مشاور خوب صحبت کن حیفه زندگیت به طلاق ختم بشه ببین چه کاری از دستت بر میاد که زندگیتو بسازی نمیشه یه طرفه به قاضی رفت،هر زندگی دو نفر توش دخیلن احتمالا شما هم کارهایی باید انجام بدی که تا الان ندادی اگه راه حلی پیدا کردی و انجام دادی و نشد اون وقت فکر دیگه ای بکن،رها کردن آسونه ساختن زندگی سخته اما نتیجه ش شیرینه.
اول برو مشاوره و روانشناس .
موقعیتهاتو بسنج .
چون چند تا خانم میشناسم . شاغلن . ولی طلاق نگرفتن . الان مشت مشت قرص اعصاب و روان مصرف میکنن . خیلی داغون شدن . زندگی نکردن کلا . فقط پول دراوردن برای شوهراشون. خودشونم الان بیمار اعصاب شدن .
