من آدم شاید آدم خوبی نبودم ولی آدم بدی هم نیستم
با بیماری خاصی متولد شدم چهره زشتی دارم فقیرم و خیلی چیزا برام حسرت شد پدر. مادر عاقلی ندارم همیشه منو به خاطر چیزایی که دست خودم نبوده سرزنش کردن
گفتم اشکال نداره بزار تلاش کنم ی زندگی بهتر بسازم
شب و روز برای کنکور خوندم روزی ۱۱ ساعت میخوندم
ولی با انتخاب رشته بد کل آینده‌ا‌م نابود شد مجبورم چهار سال رشته ای رو بخونم که ازش واقعا متنفرم بعد ۴سال دوباره کنکور بدم که عمر و جونیم هم اینجوری از بین میره
هیچ وقت به ناامیدی الان نبودم
نمیدونم چیکار کنم
شدیدا دوست دارم خودکشی کنم ولی دلم برا خواهر‌برادرام میسوزه حتما خیلی ناراحت میشن
