وقتی درحد ترکیدن حرف توی دلمه😓😓😓

بله عزیزم 

کاری هست در خدمتم

اگه لطف کنی به سوالم جواب بدی ممنون میشم...شما الان ۴۰ سالتونه و به سن پختگی رسیدید اگه بخوای یه تصمیم مهم تو زندگیت بگیری از راه منطقی و عقلانی تصمیم میگیری یا احساسی مثلا منطقت یه نفر رو دوست داشته باشی ولی عقلت میگه باید فاصله بگیری چون نمیتونی طرف رو خوشبخت کنی

هی خدا

قربون اشکات ناراحت نباش خدا بزرگه

اره قشنگم خدا شاهده خیلی دعاگوت بودم 

من حتی اسمتم نمیدیدم ک ازت بپرسم 

خواهر دست ب دامان خدا و ائمه باش

ما هم دعاگوتیم

توی هر تصمیم مهمی 

اول عقل

دوم عقل

سوم عقل

اما اگه خود طرف شما رو میخواد، شما کاری نداشته باش میتونی خوشبختش کنی یا نه

ببین خودت خوشبخت میشی یا نه

برا خودم نپرسیدم یه خواستگار دارم هم سن شماست درحال آشنایی بودیم یهو مشکل براش پیش اومد جوری که تمام زندگیشو باید بده من با شرایطش کنار اومدم ولی خودش ازم فاصله گرفت خیلی ناراحت بود از این که توان اداره یه زندگی رو نداره اینو به زبون نیاورده الانم که کلا نیستش ولی نگفته چیزی برم بمونم ..نمیدونم باید چکار کنم گفتم به نظرت اونقدری دوسم نداره که ازم بخواد بمونم

غلط کرد هرکی گفت مگر بیماری دست آدمه 

شاید اگه یه آقا جواب بده بهتر باشه

اما من در مورد شوهر خودم مطمئنم برای به دست آوردن من حاضر بود هرکاری بکنه. یعنی خوشبخت کردن من براش اهمیتی نداشت، بدست آوردن من براش مهم بود

البته اینکه اختلال خودشیفتگی شدید هم داره بی تاثیر نیست

در کل آدما یکسان نیستن

اینم اضافه کنم الان زندگی خوبی ندارم😔

اخه این مرد مسئولیت پذیری هست میگفت قول مردونه میدم خوشبخت‌خوشبختت کنم حالا که این مشکل براش پیش اومده دیگ سراغی ازم نمیگیره من فک میکنم بخاطر اینکه نمیتونه اونجوری که قول داده باشه کنار کشیده بعضی وقتا هم میگم شاید واقعا دوسم نداره

عزیزم دلیل اینکه احساس خوشبختی نمیکنی کنار شوهرت چیه