اومدم اینجا راه حل بخام بیشتر دلم گرفت

دوره آشنایی نباید زیاد طولانی بشه این دوره برای شناخته برای عشق و عاشقی و وابستگی که نیست ...به نظر من شما تعدی نداری و هر وقت احساس کردی که مناسب هم نیستید میتونی اعلام کنید 

پول ی نشان یا ی حلقه رو ک میتونه جور کنه یا از خانوادش بگیره

من جات باشم اول ی محدوده براش پشخص میکنم میگم تا این تایم مثلا سه ماه اگه اومدی جلو اوکی اگه نیومدی من خانوادم واقعا دارن بهم فشار میارن و خودمم اذیتم و تمومش میکنم

البته با لحن و ادبیات بهتری بگو اینارو

پس اول هشدار بعد کشتار

دیگه اینجوری عذاب وجدانم نداری

اگه هیچی نداره پس قسط و بدهی برا چی داره؟ معمولا باید یه چیزی بخری که قسط داشته باشی. اوضاعش چجوریه؟ قسط برا چی بوده؟

اپس بدهی هایش زیاده این یک بحث دیگس / اما اگر تلاش می‌کنه و می‌دونی بعدا جبران می‌کنه بازم باید زمان مشخص بشه شاید تا آخر عمر نتونست یا بدهی هایش زیاد بود/ چقدر رده‌ی داره دقیق میدونی؟؟؟

اون پسر هم اگه جای اون دختر بود به فکر منافع خودش میشد و خودشو نجات میداد

تا برج ۹ هم صبر کن ولی بهش بفهمون ایتدفعه جدیه

دقیقا باید ی پیشرفتی ببینی

سنت کمه الان دوسال دیگه متوجه میشی خودتو تباه کردی

عمر خیلی باارزشه این همه پاش موندی دیگه نمون

تو این همه مرام ب خرج دادی اما اون حرکتی برات نزده

قبلا تایپیکتو دیدم آبجی داره یادم میاد

اتفاقا الان طلا ب نفعش شده ک خریده

چرا دو شیفت کار نمیکنه یا ی شغل دوم نمیگیره

پس نگو میشناسیش / ببین آبجی من کاری ندارم اما تا دقیق ندونی چقدر بدهی داره کاری پیش نمیره / 

عزیزم، عشق و عقل دو مقوله از هم جدا هستن. اونچه عشق حکم میکنه کوتاه مدت و اونچه عقل قضاوت میکنه بلند مدته.

چشم پوشی عاشق از معشوق فوق العاده سخته، دنبالش غم و اندوهی جانفرساست اما بالاخره با گذشت زمان کمرنگ و کمرنگ تر میشه. ازدواج با چنین شخصی به فرض اینکه در آینده عملی بشه با خودش هزار و یک مشکل به همراه میاره که میتونه میزان علاقه رو کم کنه و از اون بدتر احتمال اینکه همین شخصی که میخوای در موردش فداکاری کنی چند سال دیگه بهتون بگه میخواستی نکنی کسی مجبورت نکرده بود! آب سردیه که به یکباره روی شما ریخته میشه.

اینو هم باید در نظر گرفت که خصوصیت آدمی اینه تا زمانیکه به چیزی نرسیده فکر میکنه این کسی بود که دومی نداشت اگر باهاش ازدواج کرده بودم خوشبخت میشدم.

از بین خواستگاراتون بهترین رو انتخاب کنید و در انتظار واهی باقی نمونید. ممکنه الان دلتون براش بسوزه ولی با چیزی که شما تعریف میکنید انتظار کشیدن منطقی به نظر نمیرسه. امان از اون روزی که از همه چیزتون بگذرید و به این نتیجه برسید که اشتباه کردید.

اونم اگر واقعا دلسوز شما بود تا حالا یه کاری انجام داده بود و اگر میدید در توانش نیست شما رو معطل خودش نمیکرد.

امیدوارم خدا بهترین راهکار رو جلو روت بذاره