جفتشون بچه زیر یک سال دارن
یکی دوقلو 7 ماهه یکی 2 ماهه
من صبح تا ظهر سر کارم یا بعد کارم مامانم خونه اوناس زنگ میزنه بیا یا اینا خونه ما
بعد کارم استراحت ندارم به خدا 😭
دیشب با شوهراشون دعوتشون کرده بودیم شام
باز از سرکار اومدم میبینم بچش خونمونه خودش نیست
مامانمم سرکاره ولی ب خاطر اینا هعی کارشو عقب میندازه کاراش میمونه
بعضی روزا از خستگی گریه میکنم چون استراحت ندارم
پس فردا شوهراشون میرن سفر کاری تا یک هفته اینجان با اینک خونه هاشون چندتا کوچه فرق داره
اسایش نداریم
هم تورو درک میکنپ هم‌اونا رو
خب تو اتاق بخواب
خواهر منم صب ب صب ک شوهرش میرف سرکار میومد
ازونور شوهرش میومد دنبالش خخخ
خونه بابا همینه دیگه
من خداروشکر هردو رفتن قم این فضل خداوند که دشمنان رو از آدم دور میکنه
خب اونا هم به اندازه‌ی شما از پدر و مادر و خونشون سهم دارن 🥲
منی که یه روز فسقلی خواهر مو نبینم انگار افسردگی گرفتم
اونی که دوقلوداره حق میدم‌بهش..واقعا نیاز به کمکی داره تا یکسال اول..ولی اونی که یه دونه داره.باید خودش درک کنه وبمونه خونش. هرروز بلند نشه بیاد
یخچال که خالی باشه و تو خونه چیزی برای خوردن نباشه و تلویزیون هم آنتن نداشته باشه دیگه نمیان خونه تون
چقدر سخته
انگار خونه مارو توصیف کردی
خواهرم دوقلوشو ک ۲ ساله هستن میاره میزاره اینجا اون یکی خواهرمم دوتا بچشو میاره میزاره اصلا رحم هم ندارن ۴ تا بچه کوچیک خونه رو میزارن رو سر خونه میشه جنگل از شلوغی وبهم ریختگی ما به اسایش نیاز داریم هزار بار دعوا کردیم سراین موضوع بازم فایده نداره
اخه دلم برای مامانم میسوزه
وگرنه وقتی ب من میگن بیا مثلا کمک همیشه نمیرم وقتایی ک ببینم واقعا توان دارم میرم
ولی مامانم نه نمیگ بهشون و سنشم رفته بالا دیگ توان بچه بزرگ کردن نداره شاغلم هست دلم نمیاد ک کار هارو بزارم رو دوش اون بند خدا 😭 میفهمم خسته میشه پاهاش درد میگیره ولی درک نمیکنن خواهرام
