من سه ساله تو یه رابطه خیلی سمی ام خیلی باهم چالش داریم اون اولین دوست پسرمه ولی من شاید ۲۰ امیش باشم اوایل خیلی اخلاقای بدشو نشون نمیداد فقط خیانت ها و شیطونی هاش بود که میزاشتم پای بچگیش و همش گذشت میکردم کلا سنمم کم بود حالیم نمیشد چی به چیه فکر میکردم همه رابطه ها همینن اونم جوری رفتار میکرد انگار من مقصر بودم و بگم من هیچوووقت جرئت نکردم بهش خیانت کنم کم کم گذشت و دیدم سر هر موضوعی به خودم و خانوادم فحش ناموسی میده کلا خیلی عصبی بود پدرشم همینه دیگه یه سال اخر تو دعوا ها منو میزد اوایل پشیمون میشد ولی دید که دلسوزم و میبخشم دیگه حتی معذرت خواهی هم نمیکرد و هرکاری میکرد میگفت تو منو عصبی کردی درصورتی که من نه رفیقی دارم نه جایی میزم اصلا هیچی اتفاقا چهرمم خوبه تو ده نفری که میبینن منو پنج نفرشون میگه چقد تو نازی خانوادمم پدرم مهندسه وضعمون خوبه
دیگه خیلیییی جدیدا حرفای بدی میزنه دلم خیلی شکسته از طرفی یه خواستگاری دارم همههه جوره عالی موقعیت شغلی شخصیتی خانواده ادب همه چی ولی قرار گذاشتیم سه ماه دیگه تازه اصلا شنا شیم
الانم با این دوست پسرم چون همش منو تو بلاتکلیفی میزاره نمیدونم چیکار کنم اینم بگم روز اول هیچیی نداشت من یکاری کردم بره سرکار ایفون بخره ماشین بخره
میشه نظر بدین چیکار کنم تا ابد حسرتمو بخوره یعنی میخوام تا اون سه ماهو یجوری رفتار کنم ولیزنمیدونم چی تروخدا راهنماییم کنین برا اولین بار میخوام تاکسیک بازی دربیارم دیگه روانیم کرد چندین کیلو لاغر شدم سر اخرین خیانتش اونم با رفیقه رفیقم (یه ماه پیش)