☹️نمیدونم برای کی واقعا...
تنها چیزی که خیلی دوست دارم و دلم آروم میشه باهاش
مسجد جمکرانه....
مردم تا سحر نماز مستحبی میخونن...قنوتای طولانی...
خلوت های زیبا...هرکی یه گوشه نشسته داره عبادت میکنه
نور سبز و معنوی همه جارو روشن میکنه
محراب مسجد که میرسی بوی عطر میاد...
کاش زمان تو این لحظات صبر میکرد و نمیگذشت...
امان از بی رحمی زمان و غریبی و تنهایی ما....
