میخوام درباره رفتار های مظلومانه ای بنویسم براتون که در حقیقت ظلمه! ظلم منفعل و پنهان...
خوشحال میشم بعدش نظر بدید.
اکثر ما ظالم رو اینجوری می‌شناسیم. یکی که بددهنه، داد و بیداد می کنه، کتک کاری می کنه، وسایل خونه رو میشکونه، در ها رو بهم می کوبه، پرخاشگره... با این هدف که حرف حرف خودش باشه و از بقیه استفاده کنه...
اکثرا هم در مرد ها این مدل ظلم دیده میشه.
و خب اگر خانمی بگه رفتار شوهرم اینه، اینجا میگیم بهش چطور می تونی باهاش زندگی کنی؟
ولی ظلم پنهان هم داریم. شخصیت هایی به ظاهر مظلوم.
همیشه یه جاشون درد می کنه، دائم در حال ناله کردن، گریه کردن، ترحم خریدن، مظلوم نمایی کردن، همیشه از بدبختی ها صحبت کردن..
این ها هم هدفشون همینه. انرژی شما رو بدزدن و به خواسته و هدف های خودشون برسن با مظلوم نمایی.
این مدل ظلم، بیشتر در خانم ها دیده میشه.
همونطور که مرد پرخاشگر داریم که باعث میشه یک زن گریه کن و عاجز ساخته بشه.
برعکسش هم هست، زن هایی که یاد گرفتن با اشک و گریه، انرژی مرد رو تلف کنن و بعد ها همسرشون که پرخاشگر میشه این ها هم چنان محق بمونن، چون تشخیص ظلم پنهان عموما سخت تره.
اشتباه نشه، نمیخوام بگم فقط زن ها اینطور یا فقط مرد ها اونطور!! اما اغلب مدل ظلم های زنانه و مردانه اینجوریه.
خانم های عزیز در عین اینکه می آیین اینجا از بدی های شوهرهاتون میگین به کارهای خودتون هم نگاه کنید.
و خب قصد من از نوشتن این ها! ایجاد سازمان دفاعی از آقایون نیست، فقط چون خانم اینجا هست نه شوهرش که مثلا به شوهره بگیم برو کنترل خشم یاد بگیر! ترجیح میدم به خانما بگم، که حداقل اون ها جایگاه خودشون رعایت کنن و زندگیشون بهتر شه، نه اینکه از هم بپاشه. وگرنه هم مرد و هم زن باید اصلاح شن.
اذان هم شد، اگر مفید بود التماس دعا💚🤍
