اینقدر عاشقش شدم که از خودم متنفرم

من خودم تجربه داشتم از بچگی عاشق پسر خالم بودم ۵ سال تمام به مرور از ذهنم رفت میدونی اون حسی که تو زمان بچگی داشتی واقعا تا آخر عمر یادت نمیره ولی کمتر میشه میتونی عادت کنی و کنار بیای من برای خودم تو ذهنم یه آدم دیگه ساخته بودم بعد ایده آل هامو بهش نسبت میدادم فهمیدم اصلا اون چیزی که فکر میکردم نیست ولی بازم یک حسی دارم بهش 

دختر که نباید عاشق بشه. وقتی دختری رو کم نازش رو بکشن کم به وجه دخترونش برسه مثل پسرا عاشق میشه. سعی کن بیشتر دختر باشی. لباسا و آرایش قشنگ تو خونه داشته باش. کارای دخترونه بکن. صورتی باش. برای خودت ارزش قائل شو. این پسران که باید در فراغ دخترا بسوزن نه دخترا

ای بابا

گفتم شاید سنت کم باشه رفتم چک کردم دیدم زدی ۲۳

اون چند سالشه؟

یبار منم مثه تو از یکی خوشم میومد دیوونه وار

همش توی ذهنم درباره ش رویاپردازی میکردم و داستان میساختم

نمیتونستم درس بخونم،برم سره کار

چندباری اینجا درموردش گفتم توی تاپیکای کاربرا درباره ی همین موضوع عاشق شدن و کراش داشتنو فلان

چند تا از کاربرا بهم گفتن که ممکنه اونی که تو توی ذهنت ازش ساختی با اونی که واقعا هست فرق داشته باشه

و واقعا بهم ثابت شد

یه مسئله پیش اومد و اون روی واقعیشو نشون داد

دیگه کم کم سرد شدم و اون حسه حالا چیزی جز تنفر نیست

پس بیخیالش شو

ما آدمی که دوستش داریم درباره ش جوری فکر میکنیم که دوست داریم باشه

و چون ازش چیزی نمیدونیم،حتی اگه بدی داشته باشه،نمیتونیم تصورش کنیم،چه برسه قبولش کنیم،میزنیم تو فازه انکار

در صورتی که شاید طرف به خوبی که ما ازش انتظار داریم نباشه

اون ازت خوشش میاد؟

اگه آره فرصت و جور کن بهت بگه

یکم بگذره خودت متوجه میشی و از این حست دست میکشی