کلثوم اکبری هستمه ساکن ساری . مره جنون دست هداعه مه دست نیه . سیزده تا بیه چهارده تا بیه پونزده تا بین ندومبه. ندومبه یه ماه کشیه بیست روز کشیه دو ماه کشیه یکسال کشیه ندومبه.قرص هداعهههه قرص قننند ....با حوله ...
فقط دعا می کنم نشه. داغون شدن بچه هامون بدون مدرسه.. توی این خونه های کوچک. قرار برود بشیم الگوی جهان. توی ساده ترین چیزها مثل آب و برق موندیم. اصلا عنوانت رو خوندم پشتم لرزید.