من ۲۱ سالمه و اون ۱۸ سالشه
از دوتا رشته ی مختلف هم هستیم
اون حسابداری من تجربیم
اون کنکور فنی حرفه ای داده و شهرشون دولتی قبول شده(جز دانشگاه های خوبه)
من بخاطر یسری دلایل امسال قراره کنکور بدم..
نمیدونم حسمو توصیف کنم از اینکه همه واسش خوشحالن فقط میگم چرا من نه؟🥲مطمئنم قراره کلی تو سر من بزنن
اما خانوادم حمایتم میکنن...
وقتی ذوق مامانمو دیدم گفتم من چرا اینقد بی عرضه بودم ک باعث خوشحالی این زن نشدم
از تلاش نکردن خودم ناراحتم😭😭😭😭از اینکه کسی ک از من کوچیکتره و موفق شده ولی من نه
اره منم فنی بودم پسرعموم داشت میترکید از حسادتم
قبول شدن حسابداری از فنی خیلی راحت تره، خیلی واقعا اونطور که یکی از دخترا میگفت، غصه نخور به هر حال کارش راحت تر بوده
به این فکر کن اگه قبول نمیشد سربازی درکمین بنده خدا بود 😂
انشالله امسال قسمت تو، یه دختری داشتیم چند سال پیش تو دبیرستان، من هیچ وقت ندیدمش، دو قلو بودن، خانواده فرهیخته، خود دختر نماد کمالات، عضو تیم ملی، مقام اور، مامانم دیده بودش، نمونه ی بارز همون آدمایی که دوست داری شبیهشون بشی، عمر یکی از قل ها به دنیا نبود، تو سن بیستو دوسالگی فوت کرد بیچاره، چقدر ناراحت شدیم، تا زنده این باید زندگی کرد، برای موفقیت تلاش کن، بهش برس، برای هرکسی شاید فردایی نباشه، از زندگی و آینده خبر نداریم، شاید همون پسری که میگی خدای ناکرده پنج سال دیگه عمرش رو بده و تموم کنه، و شما تا هشتاد سالگی زندگی کنی، یه زندگی در از دست آورد که تا اون زمان فرصت داشتید بسازیدش، ببین حرفم اینه زندگی کن، هزاران نفر شرایط های مشابه زیادی رو تجربه میکنن، تا زنده ایم باید زندگی کرد
