ما دختر به دختر ازدواج کردیم. اوایل شاید مقایسه ذهنی میکردیم طرفین ولی بعد ها کمتر شد.
مثلا من بیمارستان دولتی زایمان کردم و گفتم زندگی من چه ربطی به داداشم داره که خانومش خصوصی زایمان کرده یا برام مهم نبود برن اگه سفر یا بیشتر لباس بخره خانومش اتفاقا باعث افتخارم و خوشحالیم میشه. و دعا میکنم خداوند روزی سونو بیشتر کنه کلا همه رو تا خوشحال باشن بچه های برادرم زن برادرم، برادرم. ولی خانومش براحتی تو دعواها چون می‌ذاره می‌ره شهرستان، من نگران بودم نکنه ماشین رو برادرم به نام زنش بزنه. چون کلی طلا داره ولی خونه ندارن.
و دیروز نهایتا به نام زن داداشم زدن ماشین رو.
من غصه خوردم که خدایا شوهرم برده اینو محضر ماشین به نام خواهرش اوکی کردن اومده. در صورتی که ماشین خودمون رو هر چی گفتم حداقل بهم تعارف میکردی به نامم بشه نگفتی و ازش گله میکردم. و به نامم نزده. نه خونه مون به نام کنه نه ماشین. حالا خونه رو میگم مال خودشه با هم نخریدیم به من مربوط نیست ولی ماشین رو شوهرم الکی میگه برام فرق ندارد ولی به نامم نزده. جای حسادت نداره ؟ درسته آخه؟ مگه من طلا نفروختم حتی طلاهای بچه م هم برای ماشین فروختم منم سختی کشیدم خب..
