اومدم تو حیاط خوابگاه نشستم بغض داره خفم می‌کنه

آخرین نفر اومدم چون بهم خوابگاه نمیدادن 

پنج نفر دیگه هم اتاقیمن که اونا از قبل باهم هم اتاقی بودن 

کمدهام کلا کمن 

دوتا از هم اتاقیام خیلی خوبن هوامو داشتن ولی بقیشون نه 

الان کلا چهارتا کمده که اونا همه وسایلشونو گذاشتن توش و من جا ندارم هیچی 

سه تام کمد لباس که این باز یکم جا بود برامن

منتظر مسئول خوابگاهم که بیاد و به منم حداقل یه کمد برا وسایل بدن 

ولی دلم میخواد گریه کنم 

جز اون دوتا بقیه هم اتاقیام انگار ارث باباشونو خوردم 

غذام از سلف نمیگیرن و باهم درست میکنن پنج تایی

ولی من با این اخلاقشون نمی‌خوام قاطی شم خودم غذا از سلف میگیرم و شبام که غذا نمی‌دن شام درست میکنم برا خودم 

دعا کنین برام اذیت نشم تک دختر بودم خیلی سخته الان واسم