۲۳سالمه چند ساله مدام فکر میکنم بهش و زندگیم بی معنا شده همش میگم ما که میمیریم چرا مثلا تلاش کنم پولدار بشم یا کلا هرکاری میخوام بکنم این میاد تو ذهنم تازگیا یه عزیزی از دست دادم بدتر شدم خیلی میترسم همش به وقتی فکر میکنم که میخوام جون بدم چون شنیدم یکی از اقواممون چطوری جون داد و واقعا خیلیی بهش فکر میکنم یه جوری فکر میکنم انگار نودسالمه میخوام بمیرم و کلا مرگ برام جا نیفتاده مثلا باورم نمیشه پدربزرگم مرده با اینکه یکسال میگذره
افسردگی شدید داری.
برو دکتر
منم ۲۴ سالمه و از زندگی سیرم
آخرین باری که از ته دل خندیدم یادم نمیاد
افسرده شدیم تو لین زندگی
افسردگی داری خیلی مراقب باش
دختر خواهر من ۲۴ سالگی خودکشی کرد
ببین ،این فکرا تو سر همه ما هست یعنی اکثر ادما
مهم اینه با اون صدایی که تو سرته برخورد کنی
منم مث توام
یه مدتی احساس میکردم مرگ لذت بخش ترین چیز این دنیاعه
حس میکردم من هیچ چیزی واسه موندن تو این دنیا ندارم بمیرم بهتر و راحت ترم
خوب تازه میخوای ایدولوژی خودت رو داشته باشی واسه زندگی و دنبال یه معنا میگردی
چون کل دنیا پوچه
روان شناسی اگزیستاسیال و کتاب های آروین یالوم و همچینی کتاب انسان در جستجو معنا هم میتونه کمکت کنه
میدوییم به خاطر هیچی اخرم میمیریم خاطره میشیم
منم زیاد بهش فکر کردم
هربار به این نتیجه رسیدم که زندگی یه اجباره و مجبوریم باهاش جلو بریم
درسته والا اینهمه تلاش برای چی؟ اخرش مرگه تازه اگ به اخربرسه.. اطرافم خیلی جوان دارن میمیرن..
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
46 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
