من دو ساعت تو مترو و اتوبوس. برگشتی 3 ساعت
اموزش دانشکده بسیار ضعیف درس تخصصی گذاشته یکی ده صبح یکی 4.5 بعد از ظهر همه روزا بینشون خالی
خوش به حال خوابگاهی ها میرن برمیگردن کلا ده دقیقه تو سرویس دانشگاه هستن با امنیت
الان من چطور لپتاپ ببرم این وقت شب بعد تو مترو قطعا له میشه
به نظرم دانشگاه برای خوابگاه‌ها هاست میرن لم میدن میخندن اتوبوس جلوی خوابگاه میاد میبرنشون غذا آماده نه ظرف میشورن نه اشپزی میکنن
نظر شما چیه
چرا خابگاه نمیمونی
من دانشگاه شهر خودم بودم.خیلی راحت تر بودم از خوابگاهیا
خوابگاهی بودن تو ایران سخته
از دور میبینی قشنگه
به این فکر کن حریم خصوصی ندارن
سرویس بهداشتی و حمومشون یکیه
سر و صدا هست
خوابگاهم بالاخره از جهت های دیگه سخته
آره واقعا موافقم😂دانشگاه تو شهر خودت خیلی اذیت میشی با مسیر رفت و آمد
ولی خب خوابگاه هم محدودیت های خودشو داره تا یه ساعتی میتونن بیرون باشن زندگی با چند نفر تو اتاق خیلی سخته غذاهاشونم کیفیت خوبی نداره
درکل هرکدوم سختی خودشو داره
من دو سال خوابگاهی بودم، دو سال ترددی. ولی واقعا باهات موافقم. اون صمیمیت و عشق و حالی که بین خوابگاهیا بوجود میاد، اصلا قابل قیاس نیست با دوستای سطحی بقیه ی بچه های دانشگاه. ولی خدایی سختی تردد از یه لحاظایی می ارزه باور کن. خوابتو داری، آسایش و غذای خونه تو داری. من اونجا نمیتونستم بخوابم از بس هیچ احترامی به آدم خوابیده نمیذاشتن. همیشه هم که اتاق کثیف و به هم ریخته بود هوف
