دوسشون ندارم فقط احترامشون رو نگه میدارم
خودمم دقیق نمیدونم چرا ولی خب تو بچگی و حتی همین الان یه سری رفتارا باهام داشتن که خب باعث شد ازشون دور شم وگرنه تو بچگیم خیلی وابستشون بودم
ولی بعضی وقتام تو فامیل بعضیا رو میبینم پدر مادرایی خیلی بدتر داشتن اما خیلی دوسشون دارن
اینارو میبینم حس عذاب وجدان دارم
اما خب هیچوقتم بهشون نگفتم شما رو دوست ندارم و...
اینهمه بچه بزرگ کن با هزار سختی...
اینارو میخونم خستگی بچه داری به تنم میمونه
طبیعی نیست
منم مادرمو دوس ندارم
مادر من زجرهایی داده که الان بگن مرده دلم ذوق میکنه
باید خشم پنهانی که نسبت بهشون داری رو با تراپیست اوکی کنی
طبیعیه
من دوس نداشتن هیچ تعصب هم روشون ندارم کاملا بی حسم
بخاطر فشار ها و ظلم هایی ک بهمون کردن سرد شدیم
من درکت میکنم
فکر کنم بعضی ها اینطوری باشند
من هر کاری بکنن دوسشون دارم بدی هم بکنن دوسشون دارم
چرا عزیزم؟
باهاشون دعوا کردی؟
یه لحظه فکر کن دور جون فوت کنن تو ذهنت تجسم کت میفهمی دوستشون داری یا نه شاید بهشون عادت کردی
آره طبیعیه.
منم اوایل که بچه بودم مامانمو خیلی دوس داشتم. الانم دارما ولی خیلی کمتر.
الان دیگه تو دنیا بیشترین کسی رو که دوس دارم خودمم در حال حاضر.
شما حق داری.چون حتمارفتاری ازشون دیدی .که به روانت عاطفت ضربه زدن.....مثل دعوا زیاد کردنت...ترس زیادت ازشون.
.فحش کتک کاری بین خودشون یا با شما بوده....
من ازشونکینه دارم
بخصوص مامانم خیلی از بچگی باهام بد رفتار میکرد
ازدواجم منو مجبور کرد
نوجوانی مو تر زد توش
بهم حهاز ندادسیسمونی نداد بخاطر اینکه مهریمو بخشیدم
راستش ی غمی ک داره ی جورایی دلم خنک میشه
اگقدر ازش کینه دارم
