دهم تجربیم
خیلی تحت فشارم مدرسه ای که من رفتم یکی از بهترین مدرسه های شهرمونه ولی خیلی پشیمونم دوستام همه رفتن سهمیه خودمون
تو این مدرسه با همه غریبم بین اون همه آدم حتی به نفرم نمی‌شناسم
شاید خیلی خنده دار باشه ولی سرکلاس همه با دوستاشونن یا دارن درس میخونم باهم یا حرف میزنن و مشغول بگو بخندن منم همش حسرت میخورم
بغض داره خفن میکنه راهنماییم کنین لطفاً:)
عزیز دلم میفهمم چی میگی خیلی سخته تنهایی توی مدرسه اما ازت خواهش میکنم اگه با کسی هم میخوای دوست بشی یا صمیمی بشی هیچی هیچی از. راز هات نگو اونا هم گفتن تو نگو تازه اولشه خودت برو جلو باهاشون حرف بزن ولی هیچی از راز هات نگو هیچی ما بچه هامون همه با هم دشمن شدن چون با هم قهر کردن امسال همه راز هاشون فاش شده
میفهممت منم دلم برا محل کار قبلیم و همکارای گذشته م تنگه از ناچاری جای دیگه کار میکنم تو راه با گریه برگشتم
داری سخت میگیری گلم یه هفته که بگذره شمام تو اون کلاس باچتد نفر اوکی میشین این روزارو فراموش میکنین چیزی نیست که فکر کنی دائمیه یا تنها میمونی
امیدوارم همینطور باشه ولی فعلا اصلا از بغل دستیم خوشم نمیاد،خیلییی خودخواهه موقع تدریس ازم سوال میپرسه یا چیزی میخواد من سریع انجام میدم
درحالیکه ازش پرسیدم شنبه امتحانه یا نه یکم نگام کرد بعد پوزخند زد😐
