ببینید من از این مدل ها بودم که همه حرفای خانواده شوهرمو جواب نمیدادم و نتی جش شد پرخاشگری به ی سری ها که احساس میکردم زورم بهشون میرسه
نتیجش شد فشار به مغز وسواس شدید و تیک عصبی
کلا قبلا زیاد هم حرف میزدم
اما الان
بایک
به نتی جش فک نکن فقط انجام بده
هرچی بادا باد
الان چی
دوری و آرامش خاطر داشتن مهمترین چیزه به سلامتیت فکر کن
تصمیم گرفتم کوچکترین حرفکوچکترین حرف رو با احترام و لحن اروم یا با شوخی و خنده جواب بدم و اصلا نذارم تو دلم بمونه اصلا اصلا
و کلا کم حرف تر باشم و تا میشه حرف نزنم و سعی کنم به کسی نپرم و تا خط قرمز هام رد نشده و اسیبی ندیدم خودمو هم نظر جمع اعلام کنم
البته این برای همه موارد و همه جا هست
شاید باورتون نشه چند وقتیه انجام میدم وسواسم کمتر شده خیلی کمتر
سعی نکن خودتو بهمن ثابت کنی .یکی نمی‌فهمه یکی نمیخاد بفهمه.قرار نیس تو فدا بشی به دردسر بیفتی آیا بقیه ببین قبول کنند یا خیر
میشه نظرتونو بگید و بگید چه تبعاتی داره
از لحن حرف زدنت مشخصه خیلی آسیب دیدی ،بشین فکر کن باخودت و فکرت رو محدود کن فقط تو حوالی خونه خودت ذهنتو انرژی تو بزار ،ب این فکر کن اونا دارن زندگیشان رو میکنن تو داره افسرده و داغون میشی و این حس انتقام به زن امون نمیده مثل خوره ذهنتو میخوره،پیر میشی
موافقم باهات
منم یک مدت خیلی عصبی شدم بعد گفتم چرا اینقدر من بد شدم من این نبودم دیگه جوری شد الان خیلی کم جواب میدم به طرف جواب هامو مودبانه با آرامش میدم اکه اوناحظه عصبی بشم محل ترک می‌کنم
بیشتر با خدا درد و دل می‌کنم اکه کسی چیزی بهم گفت بهمن ریخت میکم خدا تو شاهدی من چیزی نمیگم از زخم زبان و زخم نگاه ها به پناه میاورم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
