امروز رفتم کفش برای دخترم بخرم یه کفشی بود از نظر من خیلی خوشگل بود و قیمتشم مناسب بود. دخترم پوشید گفت راحته ولی دوسش نداشت
خیلیم خسته بود یکمی باهاش حرف زدم راضی شد همونو بخره
فروشنده داشت برام میذاشت پلاستیک دیدم دخترم پکره بهش گفتم دوسش داری؟ گفت چون تو میگی خوبه و دوسش داری منم دوسش دارم
واقعا حالم بد شد و نخریدمش. چون حقیقتش دوس ندارم دخترم منفعل باشه و واقعا اون معصومیت تو چشماش حالمو دگرگون کرد چون حس کردم دارم نظرشو سرکوب میکنم و داره تلاش میکنه فقط منو راضی کنه
و رفتم چیزی که حس کردم واقعا دوسش داره هرچند گرونم بود خریدمش
نظر شما چیه؟ بنظرتون کار درستی انجام دادم؟ شما بودید چکار میکردید؟
دخترم ۷ سالشه
