خب من دوست ازدواج کنم میدونید من خودم چوب این روابط رو خوردم تهش خیلی آسیب روحیه به آشنایی که تو ذهن خودمون میچینیم که آره این فقط برای آشنایی ازدواجه هم دروغه
ما جوان هستیم پر از احساس نیاز
برای همین احساساتمون میتونه به عقلمون غالب بشه و عمده مشکلاتمون از همینجاست.
من باشم ترجیح میدم این اتفاق نیوفته چون جز درگیری فکری و از زندگی افتادن چیزی نداره.... اونی هم که گفتم آدم ما نیست یعنی اینچیزا که با خودمون میچینیم من از این دختر خوشم میاد من از این پسر خوشم میاد پس یک کاری کنم یک حرکتی بزنم یا حتی دنبالش کنم یا هرچی، خیری توش نداره به نظرم، خدمتتون مثال زدم دختر خانمی که ما باهم کنار هم صحبت کنیم به فاصله ۳۰ سانتی متر از هم که بنده حس آرامش بهم دست داده خانواده ها هم در جریان بودن ولی آخرش اتفاقاتی افتاد که هرکس رفت پی زندگیش..
میخوام بگم دلخوش این احساسات نباشبد دیکه از این بالاتر که ۳۰ سانت با جنس مخالف فاصله بدنی داشته باشی و حرف بزنی و حس آرامش بگیری؟؟ اونوقت آخرش اصلا لهم نمیخوردید. منظورم اینه من همچین چیزی تجربه کردم له این رسیدم که این احساسات ما خیلیاش کاذبه
واقعا میگم اگه شما علاقه به ازدواج دارید سمت این کار ها نرید همون خواستگار راه بدید یک جلسه حداقل رسمی باشه از جلسات بعدی زیر نظر خانواده برید باهم حرف بزنید هزاران دلیل پشتش هست