من پسر ۱۰ ساله دارم ! بچه های ۱۰ ساله نه کوچیکن و نه بزرگ و همین باعث سردرگمی اونا میشه و برای اینکه بازخورد خانواده رو بدونن که آیا اونو به چشم بچه بزرگ و بالغ نگاه میکنن یا نه به چشم بچه نگاه میکنن دست به اذیت و بر هم زدن نظم و قوانین میزنن و به نوعی حرص والدین رو درمیارن .شما به عنوان مادر سعی کنید بالغانه رفتار کنید و همواره در کنار فرزند ۱۰ ساله تون باشید ، باهاش دوست باشید ، بهش احترام بذارید ، از نقطه نظراتش استفاده کنید. و یه مورد دیگه از نظریه اصل تغافل استفاده کنید (سرچ کنید گوگل نظریه تغافل) یه سری از رفتارها و حرف های به ها رو ندید و نشنید بگیرید لزومی نداره به همه رفتارها و حرف های اونا واکنش نشان بدید ...
اگه الان با بچه تون خوب تا نکنید در دوره نوجوانی و بلوغ به مشکل بر میخورید