سلام خانومای گل...من ۲۷سالمه و دو ساله ازدواج کردم...فوق لیسانس طراحی شهری دارم و متاسفانه تا به حال نتونستم یه کار خوب پیدا کنم کار دولتی هم که اصلا نیست..از طرفی خانواده ام اصرار دارن نی نی دار بشیم از طرفی هم من فکر میکنم اگه بجه بیاد توو زندگیمون دیگه هرگز نتونم برم سرکار و کل درسی که خوندم و زحمات خانواده ام هدر میره...شغل همسرمم ازاده و درآمدمون ماهی ۱.۵تا ۱.۷۰۰تومنه...مستاجرم هستیم.خودم حس میکنم وضعمون برای بچه دار شدن خوب نیست ولی خانواده ام هیلی خیلی خیلی اصرار میکنن و خیلی چشم به راه نوه هستن تا حدی که بقیه بچه های فامیل رو با حسرت نگاه میکنن و همه خانومای فامیلمون که حتی از من هم کوچکترن بجه دار شدن و خانواده ام دایما میگن اونها خیلی خوشبخت و موفقن و کارهاشونو دارن منظم انجام میدن و زندگی من بی حساب و کتابه که نه کار درست و حسابی دارم و نه بچه میارم..نمیدونم جیکار کنم...چندین ماهه فکر مشغوله ممنون میشم کمکم کنید
به نظر من كار كن يكي ٢ سال جا بيفت كه بعد بتوني از مرخصي زايمان استفاده كني واقعا حيفه تحصيلات ...
خودم هم همین حس رو دارم.. فقط خیلی سخته که چشم انتظار بودنشون رو میبینم..همش با خودم میگم کاش با یه آدم بهتر ازدواج میکردم تا مشکل مالی نداشتیم و خانواده ام اینقدر به خاطر ازدواجم عذاب نمیکشیدن..همش میترسم خدایی نکرده دیر اقدام کنم و ارزوی نوه دار شدن به دلشون....😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢