مادرشوهر خودم همینجوریه.
بچه دوم ابتدایی رو توی خونه ی شهرشون ول میکرده می‌رفته روستا.
نه کمک مالی نه عاطفی هیچی.
الان براش مهم شده پسراش چی میخورن. عروس ها چطور خرج میکنن. حتی تصمیم میگیره برای ما چی بخریم کجا بریم چیکار کنیم با اینکه حتی در یک ریال داشته هامون نقشی نداشته اصلا
خیلی وقتا مادر اون محبت که باید از همسرش بگیره رو از پسراش انتظار داره به خاطر همین همش به عروس حسودی میکنه
پدر شوهر من از بچگی با شوهرم مشکل داشته کلا بعد از بچگی همش یا خونه مامان بزرگش بوده یا عمش بزرگ شده خونه رفیقاش خلاصه ماه به ماه خونه نبوده الان دو هفته یه بار یه هفته یه بار کچلمون میکنه انقد زنگ میزنه کی میاین تا چند ماه پیش ماهی یه بار می‌رفتیم به حرفش گوش نمی دادیم بعد یه شرایطی پیش اومد بخاطر ویار و بارداری و کار شوهرم یه مدت دو هفته یه بار رفتیم اونروز شوهرم گفت انقد اصرار نکن بیاین نیلوفر باردار نمیتونه تو ماشین اذیت میشه آخه نزدیک دوساعت راه میگه بره پشت دراز بکشه
مادرشوهر من وابسته نیست شوهرمم تو جمع توجه خاصی به من نمی کنه همون توجه معمولی عادی ولی حس می کنم به من حساسه🤦🏻♀️
شما دیگه رو بهش نده دیگه وقتی رفتی سر زندگیت زبون داشته باش خرید کردن شما باپول خودتون به ون ربطی نداره باید شوهرت قضیه راجمع کنه هرادمی برا خودش سلیقه وحق انتخاب داره هر چند از نظر بقیه سلیقش بد باشه ولی مهم دل خود آدمه من به جای مادر شوهر چون شوهرم بچه ی آخری بود وبه گفته ی خود جاریم بچه بوده که جاریم عروسی کرده وزیر دست اونا بزرگ شده بود حتی سرویس طلای راهم باسلیقه خودش خریده بود ولی چند بار بادخالتاش اعتراض ودعوا وقهر کردم تا آدم شد بالاخره
والا رو نمیدم بارها شوهرم باهاش چه پیش خودم چه پشت سر باهاش دعوا افتاده حتی تهدید به قطع رابطه کرده ولی مثلا چند ماه خوبه خودش جمع میکنه یه موقع اگه زیاد بری خونش دوباره دمش در میاد مثلا چند بار تو جمع یا پیش خودمون به پدر شوهرم می‌گفت فلان چیز نخور پدر شوهرم باهاش دعوا افتاده تو همون جمع ابروش برد باورت میشه بازم از رو نرفت همون حرف تکرار میکنه انگار اصلا براش مهم نیست شخصیتش خرد شه
