قانون بذار براش تایم بذار آلارم گوشی رو بذار که دو بار زنگ بزنه بار اول مثلا نیم ساعت بعد بار دوم 35 دقیقه بعد
بهش بگو دو بار زنگ میخوره بار دوم باید گوشی رو بدی
اون بار اول بهش یه هشدار میده بار دوم دیگه میدونه اخرشه و باید تحویل بده گوشیو
دفعه بعد که اومد بهش نگو نه ، توی نه گفتن به بچه خسیس باش هر چی میخوای بهش بگی ببین چطوری میتونی بهش آره بگی
اومده سراغت میگه گوشی بده فقط قانون رو اعلام کن امروز بازی کردی فردا دوباره بازی میکنی الان دوست داری چه بازی ای کنی که خوشحال بشی ؟ ینجا بهش گزینه نده که مثلا با فلان چیز بازی کن که بستر برای این باز بشه که بگه نه نمیخوام
فقط ازش بپرس اون خودش راه حل رو پیدا کنه هر تصمیمی گرفت بگو به به عجب فکر خوبی به ذهنت رسید که خمیر بازی کنی خیلی دوست دارم برام ماشین درست کنی ازش عکس بگیرم به بابایی نشون بدم تموم میشه
آره مادر ممکنه گند بزنه گند تو ممکنه زدن باشه گند من یه رفتار دیگه ولی مهم اینه توی خلوت به جای اینکه فقط غصه بخوریم ببینیم چه راه مسالمت آمیزی میتونیم پیدا کنیم که به ذهنمون برنامه بدیم
وقتی به ذهنت برنامه میدی ذهن در لحظه راهکار داره و همون راهکار رو انجام میده ، بیخودی فوری نمیره توی تنظیمات کارخونه که پدر مادر خودمون باهامون رفتار داشتن