این جاده رو "جاده شیطان" می‌نامند — جاده ایالات متحده ۴۹۱.
یک قطعه بیابانی از جاده در بیابان نیومکزیکو، که قبلاً به نام جاده ۶۶۶ شناخته می‌شد، قبل از اینکه مقامات به آرامی نام آن را تغییر دادند.
اما جاده... شهرت خود را حفظ کرد.
رانندگان کامیون و رانندگان شبانه از او صحبت می‌کنند.
زنی که در بارانی غوطه‌ور است که نباید وجود داشته باشد.
لباس سفید بر تن.
دست دراز کرده. سر پایین.
یک مرد — یک گردشگر که با افسانه‌ها آشنا نبود — ایستاد.
او بدون کلمه‌ای وارد شد.
موهایش صورتش را پوشانده بود. صدای او، وقتی که بالاخره صحبت کرد، سرد و کند بود:
"فقط می‌خواهم به خانه بروم."
او پرسید کجا.
او تکه‌ای کاغذ به او داد — تنها دو کلمه روی آن: "نمیری."
او با نگرانی خندید، اما به رانندگی ادامه داد.
در میل مارکر ۲۳۳، رادیو قطع شد. گوشی‌اش خاموش شد موتور ماشین از کار افتاد — بدون هیچ دلیلی.
او به آرامی به سمت او چرخید...
اما صورتی نبود.
فقط یک خلأ سیاه پالس‌دار، مانند چیزی که از یاد زمان رفته باشد.
وقتی بیدار شد، صبح بود.
ماشین خاموش. صندلی کناری خالی.
اما کاغذ؟
هنوز آنجا بود.
همان کلمات.
همان هشدار.
هیچ‌کس نباید هرگز در جاده ۴۹۱ توقف کند.
به‌ویژه... بعد از نیمه شب
