من نابارورم هییییچ علاقه ای هم ب مادرشدن ندارم چون معتقدم بچه یک رنج خودخواسته است ولی در مقابل همسرم عاشق بچست.از طرفی وقتایی ک کسی از نزدیکان بچه دار میشه من ناخواسته ناراحت میشم و نقصی خیلی برام پررنگ میشه و حال روحیم بهم میریزه...از طرفی بخاطر همسرم هم ivf کردم منفی شد و دیگه کلا تخمک گذاری هم ندارم و بایدتخمک اهدایی بگیرم.
ولی من بین بچه نخواستن و عدم توانایی برای مادر شدن گیییییر کردم .کسی هست مثل من؟
شوهرت که گناهی نکرده!
یک بچه بیار حداقل برای شوهرت
برو روانشناس
شاید بخاطر ناامیدی های اخیر این طرز فکر رو به خودت تلقین میکنی که آروم کنی خودت رو وگرنه از بچه دار شدن بقیه ناراحت نمیشدی
عزیزم خب اینجوریم نمیشه شوهرت میخاد
فک کنم هزینه اش شده ۲۰۰ میل شروع کن ببین چی میشه ایشالا ک درست میشه خودت باشگاه ثبت نام کن رحمت گرم کن غذای مقوی بخور بعد با اعصاب درست و درمون برو انجام بده بعدم ۲ هفته برو خونه مامانت استراحت مطلق کن
