چرا هیچکس از من خوشش نمیاد

بعضی وقتا دوست دارم برم یه گوشه، یه جایی که هیچ خبری از آدم ها نباشه، میخوام برم یه جایی گم شم اصلا هیچکس منو پیدا نکنه، دلم از آدمای اطرافم گرفته، تا الان که ۱۸ سالمه حتی یه دونه دوست صمیمی هم نداشتم، با هر کس هم که دوست می شدم تو مدرسه منو ول می کرد می رفت، همه دوستام بی معرفت بودن تا میدیدن پدر و مادرم فرهنگی هستن و من همیشه درسم خیلی خوب بوده تو مدرسه به من خیلی حسادت می کردن و از سر حسادت به من بی تفاوتی نشون میدادن، با بقیه خوب بودن ولی با من بد بودن 

خیلی خستم یاد اون روزا میفتم آتیش می گیرم آخه من اصلا کاری به کار کسی ندارم و هیچ هیزم تری به کسی نفروختم ولی همه منو اذیت می کنن 

تو رو خدا نصیحت نکنید نگید اعتماد به نفس نداری، ول کن و از این حرفا 

دنبال یه نفرم که منطقی به من یه راهکار بده در این باره