فکر مرگ خیلی بی انگیزم کرده شما چطور

حالا حالاها که قرار نیست بمیریم شل کن لذت ببر

اتفاقا من انگیزه میگیرم با این فکر

خب همینه دیگه تا زنده ای باید زندگی کنی و لذت ببری

اتفاقا برای من باعث میشه یه جوری زندگی کنم که بلاخره ببینمش

منم همینطورم فکر و ترس از مرگ آرامشو گرفته ولی تصمیم دارم همه چیو بسپرم بدست خدا البته فکر کنم این بخاطر وسواس فکریه

حرص نمیخورم 

ناراحت نمیشم واسه هر چی 

خداروشکر میکنم واسه همین فرصتی ک بهم داده 

به شدت هم از مرگ استقبال میکنم اتفاق بدی نمیدونمش، نه اینکه از زندگی سیر باشما نه

من حتی بچه هم نمیخوام بیارم که تمام این اموال و دستاوردها رو برای اون به ارث بذارم 

ولی به نظرم تا جایی که میشه باید به پول و زندگی خوب اهمیت داد خوب میپوشم غذای خوب میخورم خوب تفریح میکنم که حداقل تو این جهنم کمی به خودم لطف کرده باشم

بی انگیزه ای چون فکر بردن وسیله ای، به این فکر کن این جهان هیچ چیزش شبیه جهان های دیگه نیست و فرصتت کمه برای تجربه ی همه چیزش، اینطور عجله میفته توی جونت ، شاید وقتی از اینجا رفتیم دلمون برای غذاهایی که دیگه نمیتونیم بخوریم کتابهایی که دیگه نمیتونیم بخونیم یا جاهایی که نمیتونیم ببینیم تنگ بشه، آخه اینجا هیچ چیزش شبیه اونور نیست احتمالا، زمانمونم برای تجربه کمه

برای امور دنیوی باید فکر کنیم تا ابد زنده هستین برای امور اخروی باید فکر کنیم لحظه ی دیگه ای زنده نیستیم اینجوری دیگه افسرده نمی‌شیم هم به امور زندگیمون میرسیم هم به امور اخرتمون 

اتفاقا انگیزه میاره چون میخوام تا قبل اینکه برم یهنامی ازم بمونه یا کاری تا هستم برای بچه ام بکنم

و اینکه مرگ اتفاقا انگیزه میده 

اگه جاودانه بودیم خیلی ترسناک بود چیزی که انتها نداره و مدام باید دنبال آرزوها بدویم و نرسیم خیلی ترسناکه و بی معنی

خیلی خوبه که مرگ هست و چقدر به مرده ها حسودی میکنم این دنیا اصلا ارزش نداره تنها معنی و پناه برای من مرگه شاید بعدش بهتر بشه 

استارتر همه میمیریم 

همونجور که میلیونها ادم در گذشته مردن و اثری ازشون نیست 

مرگ حقه برای همس