کسی تجربه پدر خیلی بد داشتع؟پدر من یک دیو و روانیه
روانی شدم از دستش کل خانواده روانین از دستش همه مریضی اعصاب میگرن عصبی معده عصبی روده عصبی دارن تو خونه ما از دست پدرم ،نمیدونم کجا برم به کجا پناه ببرم
از در خونم نمیزاره بیرون بریم دیگه پوسیدم تو خونه مردم دیگه
از ازدواجم خوشم نمیاد
نمیدونم چیکار کنم راهی هست از دستش نجات پیدا کنم
جمعه ها عصر دعای سمات رو بخون اون قسمت که میگه نام ببر فلانی و فلانی اسم پدرتو بگو
دانشگاه شهر دیگ
هیچ راهی نمیمونه
جز اینکه بری خوابگاه یه استان دیگه.
باز خوابگاعم سختی های خودشو داره ولی فکر کنم بهتر ازین وضعیت باشه
بدتره عزیزم خونمون خیلی بدتره
پدرم ساعت ۲ شب میره ۵ صبح میداد با داد بیداد بیدارمون میکنه من کلا از اتاقم بیرون نمیرم
دل ضعفه میگیرتم فشارم میفته
ب هیچ عنوان پول بهمون نمیده هیچکس خونمون راه نمیده هیچجام نباید بریم داعم داد فحش میزنه حتی مریضم میشیم نباید بریم دکتر خیلی پست فطرته خیلی چیزا دیگم هست اگه بگم تومار میشه🙂هر روز دعا میکنم بمیره
سختیاش خب
اینه که پنجشنبه جمعها خودت باید غذا درست کنی
خوابگاه های دولتی ماشین لباسشویی ندارن باید لباساتو با دست بشوری.
تو یه اتاق کوچیک 6 نفر مثلا زندگی میکننن و تخت ها دو طبقست.
نظافت اونطور که باید رعایت نمیشه مثلا فکر کن موهاشونو رو فرش شونه میکنن کلی مو میریزه بعد جمع نمیکنن.
چند تا ادم با عقاید و سلیقه ها و اخلاقیات و خانواده های مختلف از شهرها و زبان های مختلف باهم دارن تو یه اتاق زندگی میکنن.
یکی یبار گرمشه گرمایشیو کم میکنه ممکنه همون لحظه مثلا تو سردت باشه.
ممکنه واسه خودت غذا درست کنی بری دستتو بشوری بیای ببینی غذاتو خوردن.
از یه ساعت دیرتر خوابگاه راهت نمیدن باید قبل اون ساعت خوابگاه باشی.
ممکنه تو بخوای درس بخونی یکی دیگه بخواد بخوابه یا بخوره یا زنگ بزنه یا فیلم ببینه.
درکل این شرایط هست
ولی اگه بچها باهم خوب باشن خاطرات خیلی خوبی هم رقم میخوره
