خانمهایی که دانشگاه شهر دور از خودتون رفتید بیاید

سخت نیست 

به قول بابام اگه هدفت درس خوندنه تو شهر کوچیک هم میشه خوند

از شهر کوچیک ب بزرگ رفتن باعث میشه خواه ناخواه وارد حاشیه هایی بشی

اگه رشته خوبی داری الان فقط رو رشته ت تمرکز کن

شمال شهر پیشرفته نداره به اون شکلی ک میخوای نداره  اگ میخوای بری  تهران و اصفهان منطقه ۱ هستن فرق داره 

بله پیشرفت میکنی اگر خیلی دور نباشه و رفت و امد اذیت کننده نباشه

اگ رشتت جوریه ک باید تو شهر بزرگ باشی حتما برو 

خوب رتبه تون چنده، و چه شهری و سهمیه منطقه 

اگه فکر میکنی واقعا دانشگاهش خوبه برو

یکی از دوستان همین شرایط رو داشت

الان تقریبا عادت کرده و سرش گرم درسشه مشکلی هم نداره

وای از دستو، تا دوسال خیلی چیزها عوض میشه، باید صبر کنی تا موقعش بیاد

از شهر کوچیک رفتم یه شهر کوچیک با فاصله دور

راضی نبودم چون کوچیک بود امکانات تفریحاتش کم بود یه جاهایی از شهر خودم کمتر بود امکاناتش

تفاوت فرهنگی رو دوست نداشتم هرچند تحت فشار نبودم و مثل خودم زندگی میکردم ولی خب مشخص این جو جامعه خیلی به سبک من نمیخوره

فاصله زیاد بود مثلا تعطیلات یه سری بچه‌های خوابگاه میرفتن خونه برمی‌گشتن ولی من تا می‌رسیدم تعطیلات تموم شده بود باید زود برمیگشتم نیاز به چند روز تعطیلات داشتم تا بتونم برم چون راه زیاد بود

و بحث هزینه‌ها هم بود دانشگاهم دولتی بود اما شهرش نسبت به شهر ما گرون‌تر بود و هزینه‌ها برام سنگین شد البته خب یه جاهایی هنوز بلد نبودم هزینه رو مدیریت کنم

خوبی‌هایی هم داشت

آشنایی با فرهنگ‌ها متفاوته

یاد گرفتن زندگی کردن با دیگران تو یه جا

یاد گرفتن زندگی مستقلی

اینکه یاد بگیری چجوری بدون خانواده تو اجتماع از پس خودت بربیای

یاد بگیری هزینه‌ها رو مديريت کنی و...

شهر بزرگ و با امکانات به نظرم الویت داره تا شهر بزرگ

تو شهر بزرگتر امکانات بیشتری هست معمولا شهرهای بزرگ مثل تهران و مشهد و شیراز و... دانشگاه‌هاشون هم دانشگاه‌های خوبیه بعضیاش تاپ هست خب دانشجو اونجا باشی طبیعتا امکانات دانشگاه بهتره سطح دانشگاه خوبه احتمالا استادهای خوبی باید داشته باشه و در نتیجه اینا فرصت و موقعیت بیشتری برای پیشرفت وجود داشته باشه