چه شد که بارِ دگر، یادِ آشنا کردی؟●♪♫
چه شد که شیوه ی بیگانگی؛ رها کردی؟!●♪♫
به قهر، رفتن وُ جور وُ جفا شعارِ تو بود!●♪♫
چه شد که بر سرِ مهر آمدی، وفا کردی؟●♪♫
منم که جور و ُجفا دیدم و وفا کردم●♪♫
تویی که مهر وُ وفا دیدی و جفا کردی●♪♫
بیا… که چشمِ تو؛ تا شرم و ناز دارد●♪♫
کس نپرسد از تو که این ماجرا… چرا کردی..؟!