اول از همه این که کم توقع و قانع هستم،
مثل دخترای دیگه خرج هایی مثل کاشت ناخن و کاشت مژه و رنگ مو و لیزر ندارم.
اهل دوستی با پسرها نیستم و سرم به کار خودم گرمه و دنبال رفیق بازی و کافه گردی نیستم.
اگر به خودم باشه دیر به دیر از خونه بیرون میام و تو خیابون ها ول نمیگردم.
کارهای خونه مثل جارو کشیدن و ناهار درست کردن کاملا به عهده ی من هستش و من باید انجام بدم.
ولی مامان و بابام بازم راضی نمیشن و همیشه من رو با تندی انتقاد می‌کنند.
منم دقیقاااا شبیه تو بودم. اما پدر مادرم قدرمو خیلی میدونستن. نمیدونم چی بگم ولی همینطور که هستی بمون.
شما افسرده هستی دوست عزیز
نمی‌خواد زیادی خوب باشی ، زیادی خوب بودن یعنی له شدن
بمیرم برات🫂
میدونی چرا؟چون ذات انسان اینجوریه وقتی تو بخوای آدم خوبه باشی کمتر کسی برات احترام قائله تو باید خودت باشی نه اینکه خودت و فدای بچه خوبه بودن بکنی
یاد خود بدبختم افتادم. البته من مریضم هستم
خودتو ببین و خودتو اول خوشحال راضی نگه دار
احترامشون واجب اما ربات نیستی تو حرفی هم دارن بزار بگن بشنو رد شو
چرا از خونه بیرون نمیری؟
خب برو باشگاه، کلاس ، سینما ، پیاده روی
تو یه دوره مامان باباها اتصالی دارن نمیدونم چشونه منم دوران نوجوانی هرکاری میکردم بابام کم میموند منو بخوره!
ولی الان به سرم قسم میخوره
احتمالا تاثیر مستقل شدن و پول دراوردن
چندسالته؟!
به چشم مفت خور میبنن شاید
پول ازشون بگیر برا آرایش و .... بیرون برو .. احترامشون رو نگه دار ... تو کارای خونه هم کمک کن ولی صفر تا صدش به عهده تو نیست گلم ...
دیگه بیشتر ازین چی میخوان از بچشون😐 حتما میخوان حموم دسشویی هم تو ببریشون
چقد شبیه همیم
من توام یا تو منی؟؟؟!!!
تازه من دستمم تو جیب خودمه سربارشونم نیستم
