کلی تراپی رفتم ولی باز شب ک میشه همش یادش میفتم،برای کسایی ک نمیدونن دارج تو عقد جدا میشم این دادگاه لعنتی خیلی دیر وقت تعیین کرده هنوز رسما جدا نشدیم ولی ۹ ماه ک همه چی تموم شد شایدم کمتر،دلایل جداییمونم این بود که تو گوشیش دیدم با یه پسر ترن.س پیام عاشقانه داده بود،دروغگو بود،مخفی کاری مالی میکرد،بددل بود و پرخاشگر به شدت مثلا سر چیزهای خیلی بی اهمیت و مسخره که چرا دستمال کاغذیت از دستت افتاده چرا میوه برام برنداشتی تو نهمونی چرا نت گوشیت روشنه به حدی عصبانی میشد و دندوناشو فشار میداد روهمو چشماشو درشت میکرد ک من هنگ میکردم الان عاشقترین پسر دنیا بود کافی بود مثلا میدید رو شلوارت یا در کرم پودرم یه خط افتاده یا دستمالم میفتاد یا گوشیم میفتاد یا هراتفاق ساده ای یهو وحشتناک عصبانی میشد،و به شدتم خسیس بود دروغکی میگفت ندارم مثلا واسه خرید کابینت و این جیزا میدیدی لاکچری داره هزینه میکنه ولی از نظر خانوادشون زن هیچ هزینه ای نباید میداشت این اخری میگفت فکر کنم ففط تو صورتتو با مایع شست و شو میشوری زنداداشو مامان من با صابون میشورن و یه هزارتومنیم این یه سال به کارت من نزد با اینکه من نیازی ب مول اون تداشتم ولی زنش بودم بعد ک بهش میگفتم میگفت کار زنهای تو خیابون که میگن شوهراشون به کارتشون پول بزنه و همیشه قضیرو جوری میپیچوند ک من مقصر بودم حتی وقتی خیانتشو دیدم تو گوشی رو ازدستم کشید پاک کرد پیامهارو بعد وحشتناک عصبانی شد و قهر کرد رفت،حالا همش یادش میفتم تنهایی اذیتم میکنه از لحاظ ظاهری و خانوادگی اینا چیزی کم ندارم ولی همش میگم کوتا دوباره من از یکی خوشم بیاد میبینم بقیه با عشقاشون بیرون میرن اینا خیلی اذیت میشم یوقتایی اتقدر احمق میشم میگم کاش میموندم
زمان درست میکنه همه چیزو منم جدایی رو تجربه کردم خیلی سخت هست باید بزاری دورش تموم شده بعدا میگی چ دیوونه بودم برا کی زار میزدم
جدایی ازش بهترین تصمیمت بود
اگه باهاش ازدواج میکردی یه زندگی خیلی بد رو داشتی که تهشم طلاق میگرفتی
آدم ازدواج میکنه که آرامش داشته باشه
نه اینکه با یه آدمی باشه که سلامت روان نداره
الان شاید سخت باشه
ولی چند سال دیگه از این کار پشیمون نیستی نیست
افتخار هم می‌کنی
یه چیزی هم بگم
ما فقط همسرانمون رو انتخاب نمیکنیم
پدر و مادر بچه هامونم انتخاب میکنیم
باید سرگرم کنی خدتو من بعد از جدایی چندبار زنگ زدم گریه کردم گفتم قرص میخورم ب خواهرش کلی گفتم . الان کمی بهترم چون اون تایم همش خونه بودم نمی‌رفتم جایی فقط غصه می‌خوردم انگار ی چیزی مانع بیرون رفتنم میشد گاهی حس دق کردن داشتم انگار اتاق برا کوچیک بود احساس خفگی و تپش قلب ، بعد ازون خدمو سرگرم کردم حتی ی پیاده روی دوتا چهار راه تا خونه جسمی خدمو خسته کردم وگرنه نمیتونسم
اره واقعا خودمم این اخریا به همین فک میکردم ،گفتم من الان اصلا متوجه نشدم تو مهمونه یدونه دستمال کاغذی از دستم افتاده یا واسش میوه برنداشتم یا نت گوشی ک خودم خریدم اون ک هزینه نمیکرد مثلا روشن مونده این داره اینطوری میکنه پس فردا بچه بزنه یه چیزی بریزه تو خونه میخواد چیکار کنه...
واااای وااااای بعد اینهنه مدت یکی حرف دلمو زد دقیقااا من ک تو خونه بند نمیشدم قبل اون تو این ۹ ماه شاید بهت بگم انگشت شمار از خونه رفتم بیرون با هیچکسم نمیتونم حتی صحبت کنم تو خونه خیلی وضعیت روحیم داغونه ...خودمو میخوان سرگرم درس کنم دعا کن برام 💕
