حس میکنم اشتباه کردم ازدواج کردم نه از این نظر که شوهرم خوب نباشه ، اتفاقا خیلی خوبه و عاشقمه و منم عاشقشم و زحمتکشه .
امروز رفتم حاصل یک ماه زحمت و پس اندازمونو بردم طلا فروشی یه گرم پارسیان تونستم بخرم ده تومن ولی خوشحال نبودم ،
چون تو این هفت هشت ماهی که ازدواج کردیم فقط اندازه ی هفت گرم تونستیم طلا جمع کنیم ، یه چی حدود ۵۰, ۶۰ تومن .
تازه جفتمون سالم و پرتلاشیم و اصلااا ولخرجی نمیکنیم وای به حال اینکه اگه تنبل و مریض میبودیم . اینجوری بخوایم پیش بریم پنجاه سال طول میکشه تا بتونیم خونه بخریم ، تا اون موقع هفتاد هشتاد سالمونه و مردیم.
با خودم میگم حداقل اگه ادم مجرد باشه دغدغه ی زندگی نداره
