زیاد خندیدن و خنده رو بودنم اذیت میکنه من

بیشعورن که اینطوری فکر میکنن

بی خیال به کف پا تا منم همینم هر کجا برم اونجا را خنده بازار میکنم

خودتو کنترل کن

من اینطوری بودم یککک بار به خاطر بیجا و زیادی خندیدنم، یه توهینی شنیدم، دیگه هررررگز خندیدنم از تعادل خارج نشد...بسسس که بهم بر خورد

منم دقیقا مثل شمام 

یه دوست دارم انقدر خانومه که نگوووو

هعی میخوام مثل اون شم نمیتونم

ولی پیش خانواده همسرم یذره آروم و ساکت باشم تعجب میکنن

میشه اون توهین و به ماهم بگی

شاید ما هم خودمونو جمع کردیم🤣🤣

راست میگه بگو

سوم دبیرستان بودم، تو به مجموعه ای خنده م گرفت دوستام هم بودن با هم افتاده بودیم خنده م بند نمیومد...ولی من خنده م بلند تر از اونا بود...

نگو اتاق اونوری پسر مجرد  مدیر اون مجموعه هست. البته دیدم که اومد ولی دقت نکردم صدام می‌ره...

خلاصه بعدا مدیر مجموعه جلوی چند نفر گفت فلانی گفته اینا خندیدن و میخواستن جلب توجه کنن و...

چون اهل رعایت جلوی نامحرم هستم، و کلا با مردها خیلی مغرورم، مررررردم از این حرف....

قسم خوردم که دیگه نذارم کسی بتونه چنین حرفی راجع بهم بزنه...

بخدا منم رعایت میکنم و تنها نقطه ضعفم همین خندیدن زیاد هست،نمی‌دونم چرا،حالا تو خونه همش افسردم 

ولی همیشه میگم کاش بتونم غلبه کنم به این عادت

دست خودمم نیست، ذهنم فوق العاده بداهه گو هستش و این برای بقیه هم جالبه