دارم از ناراحتی دیوونه میشم
هیچی دیگه برام جالب نیست
نمیدونم چیکار کنم
شدم مثل یه ربات، اصلا دیگه نمیتونم تشخیص بدم اطرافم واقعیه یا نه، دائما تو ذهنم با خودم جنگ دارم.
دنبال یه راه حلم، ″حقیقت″،
اگه من نفهمم برای چی دارم زندگی میکنم چطور دووم بیارم.
به پوچی خیلی عمیقی رسیدم، اصلا انگیزه بقیه رو درک نمیکنم. اهداف تحصیلی و شغلی اصلا برام مهم نیست چون نمیفهمم برای چی ان وقتی تهش مرگه،
و در ضمن اینکه این مسئله، با اعتقاد به اخرت و... هم حل نمیشه. هدف خدا از خلقت ما و....
حس میکنم به ته ته خط رسیدم.
ذات انسان چی هست؟ اصلا چرا ذات ادم اینجورریه که نسبت به هر چیزی خوب یا بد واکنش نشون میده؟
چرا احساسات، خشم، ناراحتی، ترس، انگیزه، عشق، تمایلات، خوشحالی و... داره؟
اصلا چرا با این همه پیچیدگی وجود داره؟