به نظرتون توی انتخاب همسر یکی مثل خودمون خوبه یا برخلاف خودمون

با یکی مثل خودت ازدواج کن

یه جا خوندم که آدما نمیتونن یکی دقیقا مثل خودشون رو تحمل کنن

تو ک اینجوری هستی یکی برخلاف خودت بهتره

مثل خودت بهتره بیشتر مثل همید و اختلاف کمی دارید بحثتونم کمتر میشه 

یکی مثل خودم رو بیشتر ترجیح میدم 

مثل خودم...

اگ شوهرم مث خودم بود،ک دوروزم‌نمیشد،تحملش کرد

من خودم آدم ریسک پذیری بودم مثلا نمیتونستم با کسی که محتاطه باشم

بنظر من آدمی که باهاش وجه اشتراک داری مهم تره

زندگیتم یکنواخت نمیشه، عاشق طرف باشی حتی از نشستن تو خونه باهاش تو سکوت هم لذت میبری

یکنواخت نشدن زندگی این نیست که هر ثانیه کار جدید بکنید

اینه که بتونید کارای تکراری رو صد ها بار بکنید

تفاهم یعنی پذیرش تفاوتها

دقیق عین خودت ک پیدا نمیشه  ولی نباید خلافت باشه    بقول خودت ب مشکل میخورین     اعتقادی و نظم و برنامه ریزی و ولخرجی و اهل تفریح و... باید پایه تون مث هم باشه نه خلاف هم

مثل خودت شاید یکنواخت بشه ولی حداقل همیشه دچار دعوا و تنش نمی شید . اگر برخلافت پیدا کنی اون میخواد کار خودشو بکنه شما کار خودت برا همین دعوا میشه یا اگرم نشه یکی باید به اجبار اون‌یکی رو تحمل کنه فقط

دو قطب کاملا مخالف نه سخته من همسرم درونگراست من شلوغترم اما خیلی هم شلوغ و شیطون نیستم وگرنه نمیشد و تو خیلی چیزا وجه اشتراک داریم تو ارزشها ..تو اهل مطالعه بودن ... تو اهل سفر و ولخرج بودن 

باید تو خیلی جهات تشابه باشه اما خب مثلا می گم من اهل مهمونم ایشون نه و این رو باهم حل کردیم متعادل رفت و آمد می کنیم یا ایشون منظم تره من به اون اندازه نه ولی خب بی نظم و شلخته نیستم اندازه همسرم نظم فکری ندارم ولی آدم مرتبی هستم در مجموع مسئولیت پذیرم و باعث میشه بتونیم کنار بیایم 

ببین من و همسرم هر دو مثل همیم، هر دو به شدت درونگرا و آروم و منطقی و ... همه چیز خوب و رویایی بود تا خدا بهمون یه دختر داد که ۱۸۰ درجه با من و باباش متفاوته ، تا قبل از اون راضی بودم که با همسرم شبیه همه اخلاقمون اما الان میگم کاش یکی مون مثل دخترم بود و می‌تونست همراهش باشه