چه نصیحتی داری برای یک زن

تو زندگی اول به خودت اهمیت بده 

فقط و فقط یاد خدا در هر لحظه همین .

پس انداز کنید 

ب اندازه محبت کنید نه کم نه زیاد 

ب سلامتی جسمی و روحی خودت حتما برس

برای شوهرت همسری خوب برای فرزندانت مادری خوب باش 😐

اولویت زندگی فقط خودتون باشید،بفکر سلامتی و پس انداز باشید،همیشه زیبا و جوون بمونید،من که کلی غصه ی بچه هامون خوردم کاش نمیخوردم

از هیچ حقیت کوتاه نیا که شوهرت بگع زن خوبی دارم 

 از هر چیزی خوبش برا خودت بخواه نه شوهرت ، مثلا گوشی خوبه مال خودت باشه ، مثلا کفش خوبه تو بخر .... البته با توجه به بودجتون 

کم خرج نباش

همیشه به خودت برس

هیچوقت صددرصداعتمادنکن صدتونزارنمیگم شکاک باش اما حواست باشه نگونه این اینجورادمی نیست چون دقیقادنیا تمام تلاشش رومیکنه که بهت بگه خیلیم هست اصلا خودتوفدانکن به اندازه باش نه کم نه زیادالهی زندگی همیشه برای همه خیروخوشی باشه

تو هنوز جوونی و کل زندگی جلوت هست، اما دو تا گوهر قشنگ (بچه‌ها) هم داری که مسئولیتت رو سنگین‌تر کرده. برای اینکه زندگیت هم قشنگ باشه و هم سبک‌تر.

رابطه‌ها رو با احترام و مرز نگه دار؛ با همسرت صمیمی و با خانواده‌ها محترمانه ولی متعادل،روی خودت سرمایه‌گذاری کن؛ چه با یادگیری، چه با کار کوچیک، چه با مراقبت از خودت،پول رو مدیریت کن؛ کم هم باشه، پس‌انداز و حساب و کتاب داشته باش،بچه‌ها رو با عشق و قانون بزرگ کن؛ وقت باکیفیت براشون بذار،زندگی فقط کار و بچه نیست؛ سفر و تفریح ساده هم لازمه،هیچوقت خودتو فراموش نکن؛ وقتی حال تو خوب باشه، همه‌چیز درست‌تر پیش میره.

برنامه ریزی شخصی داشته باش

تاپایان عمر هفته یی یکبار ورزش

عضو کتابخونه بودن

وروزانه یکساعت مطالعه

برنامه غذایی دقیق بامگنت رویخچال بزن ببینی برای تنظمیش از نت کمک بگیر

رسیدگی به پوست و تکامل فکری واخلاقی یادت نره

درجمع به فرزندانت و جنسیت خودت احترام بذار

بد شوهرت پیش خانوادش بدنگو

درموقع  بی احترامی افراد اول بالبخند بعدقاطع باتن صدای معمولی اعتراض کن بعد محیط روترک کن

اصلاصداتو درجمع بلندنکن

اگه شد بعد بزرگ شدن بچه هادرست روادامه بده

این حدیث خَیرُ الْاُمُورِ اَوْسَطُها(بهترین امور ، میانه آن است)رو بکن سرلوحه زندگیت

بی مهربانی نکن نسبت به هیچکس چه همسر چه فرزند چه خانواده خودت چه خانواده همسر چه دوست و فامیل چه غریبه ولی بیش از حد هم مهربان نباش جوری که از یه جایی به بعد انقدر واسه آدما عادی بشه که دیگه اصلا مهربانی و لطف تلقیش نکنن و بشه وظیفه ات

مادر بی رحمی نباش ولی اونقدر از خودت نگذر که جایگاه مادریت رو از دست بدی(به عبارتی مادر باش نه کلفت)

برای خودت و زیبایی و سلامتی و تفریح و رشدت خرج کن ولی ولخرج نباش

از اونطرف پس انداز کن ولی خسیس نباش

آینده نگر باش و واسه هر خوشی لحظه ای کاری نکن که به پیشرفت و آینده ات لطمه بزن ولی انقدر هم تو آینده زندگی نکن که زمان حال رو فراموش و از هیچ خوشی نتونی استفاده کنی

نزار کسی بت زور بگه و مظلوم واقع بشی ولی ظالم هم نباشه

جسور باش و خودسانسوری نکن به خاطر دیگران و حرفتو راحت بزن و جایی که نیاز بود از خودت دفاع کن ولی بی ادب نباش و هر حرفی به دهنت اومد نزن

عاشقانه همسرتو دوست داشته باش ولی نه جوری که باعث بشه به خاطرش به خانواده ات بی اعتنا بشی

بچه هاتو دوست داشته باش ولی نه جوری که به خاطرشون باشوهرت بحث و جدل کنی و رابطه خودتون رو شکرآب کنی

خانواده ات برات ارزشمند باشه ولی نه جوری که به خاطرشون ارزشمندی همسر و بچه هاتو زیر سوال ببری

 از نظر من خودخواهی نیس .

این حرفم ممکنه بعد از 15 سال زندگی مشترک درک کنی ....