قبل از آنکه سخنی بر زبان آوری یا قلمی بر کاغذ نهی، لحظه‌ای توقف کن و در آینه خیره شو. نه صرفاً به ظاهر، بلکه به خلأی که در ژرفای وجودت پنهان است، توجه کن. بسیاری، بدون آنکه بدانند، خود را در نگاه و سخنانشان لو می‌دهند؛ گویی آینه‌ای نامرئی هر حرکت و تصمیمشان را ثبت می‌کند و حقیقت را بی‌رحمانه بازمی‌گرداند.
وزنت که گویی کل شهر را بر دوش دارد و ثروتی که در نگاه خودت کل جهان را تحت سلطه دارد، هیچ‌گاه خلأ درونت را پر نخواهد کرد. حتی اگر زیر تیغ جراحی بروی و پوست و ظاهر تغییر کند، تهی بودن ذاتت همچنان پابرجاست. مسئله هرگز ظاهر و لباس نیست؛ مشکل از تهی بودن درون و فقدان شخصیت است.
طمع و حرص برای پول، رازهای نهان انسان را بی‌رحمانه آشکار می‌کند. چه تلخ است دیدن کسانی که حاضرند به خاطر یک برگ اسکناس، همچون گداها رفتار کنند و حتی برای کوچک‌ترین امور، حتی یک تیک پر، منت بگذارند. آنان که می‌پندارند پول می‌تواند ارزش و شخصیت واقعی‌شان را بخرد، هنوز نیاموخته‌اند که ذات واقعی هیچ‌گاه با ثروت و ظاهر تغییر نمی‌کند. هیچ تیغ، هیچ لباس و هیچ ثروتی نمی‌تواند تهی بودن درون را پر کند، زیرا مهم‌ترین چیز، ذات توست که خالیست.
طمع داشتن پول، بیش از آنکه سودی به همراه داشته باشد، ذات آدم‌ها را به نمایش می‌گذارد. کسی که حاضر است به خاطر یک برگ اسکناس نقش آدم دیگری را بازی کند یا منت بگذارد، بهتر است بداند که هیچ‌چیز در جهان نمی‌تواند جای خلأ وجودی او را پر کند.
پیش از آنکه کلامی بر زبان آوری، بیندیش که چه می‌گویی و پیام آن چه تأثیری بر خودت و دیگران دارد. هر سخن نادیده‌گرفته شده، همانند طنابی است که خودت در آن گرفتار می‌شوی؛ و هیچ عذرخواهی‌ای نمی‌تواند اثر آن را از بین ببرد. دنیا، آینه‌ای بزرگ و بی‌رحم است که همه‌ی کردارها و گفتارها را بازمی‌گرداند.
تو می‌توانی نقش بازی کنی، توهم بسازی و تظاهر کنی، اما حقیقت همواره آشکار می‌شود و هیچ راه فراری نیست. هر ادعای بزرگ یا کوچک، هر حرص و طمع، و هر تظاهر و فریب، دیر یا زود بر تو بازمی‌گردد.
یکی از درس‌های بزرگ زندگی، انتخاب همراه و مصاحبت است. همکلام شدن با افراد بی‌سطح، خانواده‌های بی‌سواد و کسانی که دانش ندارند، نه تنها سودی ندارد، بلکه وقت و انرژی را تلف می‌کند و بیش از هر چیز، جایگاه واقعی تو را نشان می‌دهد.
کسانی که گمان می‌کنند تظاهر، ریاکاری و فریب می‌تواند آنان را بالا ببرد، دیر یا زود درمی‌یابند که ذات واقعی هرگز پنهان نمی‌ماند. هیچ پول، ظاهر یا عنوانی نمی‌تواند خلأ درونی را پر کند و هیچ ترفندی نمی‌تواند خالی بودن وجود را بپوشاند.
تا زمانی که در توهمات خود غرق هستی، بدان که هر کلام، هر عمل و هر طمعت بازخواهد گشت. هر بار که حرص، خودبرتربینی و طمع را پیشه می‌کنی، خودت را بیشتر نمایان می‌کنی و خلأ درونت را آشکار می‌سازی. ظاهر و ثروت ممکن است دیگران را فریب دهد، اما ذات واقعی هیچ‌گاه پنهان نمی‌ماند و روزی آشکار خواهد شد.
نفرین من، هرچند خاموش و بی‌صداست، اما درست و مؤثر است و تا آخر عمرت بر تو باقی خواهد ماند. هرچه بیشتر به دنبال فریب و تظاهر باشی، خودت بیشتر در معرض سقوط قرار می‌گیری. هر بار که طمع و حرص پیشه می‌کنی، بیشتر نمایان می‌کنی که چه کسی هستی و تا چه حد تهی و خالی مانده‌ای.
آینه‌ی دنیا همیشه روشن و بی‌رحم است و هیچ ظاهر، هیچ ثروت و هیچ نقش بازی کردن نمی‌تواند تو را از روبرویی با حقیقت خویش باز دارد.
به یاد داشته باش: قبل از هر سخن، قبل از هر تصمیم، قبل از هر ادعای بزرگ و کوچک، فکر کن. هر کلام نابجا، هر تصمیم عجولانه، هر حرص و طمع کوچک، تو را به همان موقعیتی می‌رساند که دیر یا زود در آن گرفتار خواهی شد. ممکن است دیگران به ظاهر فریب بخورند، اما حقیقت همیشه پیدا می‌شود و هرگز پنهان نخواهد ماند.
و فراموش نکن، با آدمای بی‌سطح، خانواده‌های بی‌سواد و کسانی که هیچ مدرک و دانش واقعی ندارند، همکلام نشو؛ زیرا مصاحبت با چنین افرادی، جز تباهی زمان و انرژی، هیچ چیز برایت به همراه نخواهد داشت و فقط خلأ درونت را بیشتر آشکار می‌کند.
