اگر پدر و مادرتون خیلی سنشون رفته باشه بالا و شما هم دور ازشون زندگی کنین. (من دور از پدر و مادرم و شهر همسرم زندگی میکنم. امکانش برگشتن به شهر خودم رو ندارم چون شوهرم قبول نمیکنه)
و فقط بتونین سالی یه بار برای مدت کم ببینینشون. توی اون مدت کم چجوری از حضورشون استفاده میکنین که بعد حسرتش رو نخورید. چه جوری بهشون محبت میکنین
چی کار میکنین که بعد عذاب وجدان لهتون نکنه.
من بعد از ازدواج از پیش و پدر و مادرم رفتم.
ازدواج که کنی دیگه رفتنی ای خیلی درکت میکنم عزیزم
اما وقتی کنارشونی براشون گل بخر هر دفعه میری یه سوغاتی حتی کوچیک هم که شده بگیر
کنارشون که هستی بگو بخند کن باهاشون ب مامانت تو اشپزی کمک کن
بغلشون کن از خاطره های خوب وخنده دار براشون صحبت کن
باهاشون برو بیرون گشتی بزن یه روز برو طبیعت
خیلی احتیاج به درد و دل دارم کسی نیست؟
خواهش میکنم عزیزم
این حرفو نزن قشنگم اگه همسرت ادم خوب و با شعوریه بچسب بهش و فکر دیگه ای هم نکن هر چند وقت یکبار پیش خانوادت میایی غصه نخور
و اینکه چون ما بچه ها فکر میکنیم نمیتونیم جبران کنیم زحماتشونو این سنگینی تو قلبمونه نگران نباش و کنارشون خوش باش اینطوری حالت بهتره و وقتی هم خونتی باهاشون هفته ای دو سه بار تصویری حرف بزن
عزیزدلم وقتی همسرت اومد خواستگاریت میدونستی شرایط رو اما دوست داشتی کنارش باشی نه؟
همه که کنار خانوادشون نیستن باید بتونیم وقتی کنارشونیم خوش باشیم این فکرا فقط تورو ازار میده باور کن خانوادت راضی نیستن
سعی کن حال خوب داشته باشی خانواده ی همسرتم مثل خانواده ی خودت حساب کن عزیزم ❤️
تو روی شوهرت وایسا نزار چیزیو به دلت حسرت کنه
تا حدی که حتی به جدایی فکر کردم. میدونم این پدر و مادرم رو به می‌کنه ولی چی کار کنم.
شوهرم خیلی درکم نمیکنه چون تا حالا از خانواده اش دور نبوده
