میخوام درباره نشخوار فکری صحبت کنم.
هستین؟
چی هست
لایک لطفااا
بله
بفرما
پارت 1⃣
"تو فکرات نیستی!"
اکثرِ افکار روزانه ما منفی، و تکراری هستن.
و ما ناظر افکارمون هستیم
اما درطول زمان، انقدر با فکرامون یکی میشیم که انگار صدای توی سرمون، خود واقعی ماست درحالی که در واقعیت این‌طور نیست.
"چه زمانی یک فکر منفی میتونه کل روزمون رو خراب کنه؟"
وقتی که اون فکر رو به هویت خودمون نسبت بدیم.
توی روان‌شناسی، پدیده ای هست به نام "آمیختگی شناختی": پیوستگی یا آمیختگی فرد با افکار و عقاید خود.
در این حالت شما انقدر با افکارتون یکی می‌شید، که دیگه نمی‌تونید تشخیص بدید اون صرفا فکرتون هست یا خودِ واقعی‌تون.
"چه زمانی ما تا این حد افکارمون رو جدی میگیریم؟"
زمانی که یک فکر انقدر برای ما تکرار بشه که توی ذهن موندگار بشه.
درگیرش هستم لایکم میکنی بیام
بگو
پارت2⃣
"اگر بگم اون صدای توی ذهنتون، اصلا صدای خودتون نیست چی؟"
ذهن ما، مثل آرشیو گذشته هست و بر اساس ورودی‌هاش شرطی میشه.(برای همینه که باید خیلی مواظب ورودی های ذهنمون، مثل آهنگهایی که گوش می‌دیم، فیلم‌هایی که می‌بینیم و.. باشیم.)
هرچه یک فکر بیشتر تکرار بشه، توی مغز مسیر عصبی قوی‌تری میسازه و درنتیجه به یک "عادت" تبدیل میشه.
نیاکان ما در طول زمان، نسبت به چیزای منفی و خطرناک حساسیت بیشتری نشون می‌دادن تا چیزای مثبت.
و فکر میکنید چرا؟
"چون ذهن ما، به دنبال بقاست."
پس باید نسبت به خطر آگاه میبودن، تا بتونن زنده بمونن.
و دقیقا به همین دلیله که یک فکر منفی، میتونه تاثیر خیلی بیشتری نسبت به یک فکر مثبت داشته باشه.
بچه ها خیلی تایم گذاشتم واسش پس لطفا اگر واستون مفید بود بگین خوشحال شم:>
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز